Procom - ΥΓΕΙΑ

Το χρώμα των μαλλιών "δείχνει" και την υγεία

a.stamatiadou — Tue, 10 Jan 2012 22:02:42 +0000

Το φυσικό χρώμα των μαλλιών μιας γυναίκας αποκαλύπτει πολλά πράγματα γι’ αυτήν. Μέχρι τώρα έχουν παρουσιαστεί έρευνες επί ερευνών για το τι δείχνει το χρώμα των μαλλιών για τον γυναικείο χαρακτήρα. Οι επιστήμονες όμως υποστηρίζουν ότι το χρώμα των μαλλιών μας είναι δείκτης και για την κατάσταση της υγείας μας. Τι πρέπει λοιπόν να κάνει για να θωρακίσει τον οργανισμό της μια ξανθιά και τι μια μελαχρινή; Συμβουλές για ξανθιές Εχει παρατηρηθεί ότι οι γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο από τους άντρες από ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, μια οφθαλμική κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει στην τύφλωση, και οι ξανθιές εμφανίζονται ακόμα πιο επιρρεπείς σε αυτήν. Σύμφωνα με τους ειδικούς, διατροφή πλούσια σε λουτεΐνη και ζεαξανθίνη -δύο θρεπτικά συστατικά που εμπεριέχονται στα αβγά, το σπανάκι και άλλα πράσινα φυλλώδη λαχανικά- μπορούν να προστατέψουν την υγεία των ματιών. Την ίδια στιγμή, οι ξανθιές μοιάζουν να απειλούνται περισσότερο από τις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου και τυχόν μελανώματα, αφού ο οργανισμός τους παράγει λιγότερη μελανίνη αφήνοντας το δέρμα τους και κυρίως το κρανίο τους απροστάτευτο. Για τον λόγο αυτό συστήνεται η χρήση αντηλιακών προϊόντων, ενώ απαραίτητο κρίνεται και το καπέλο. Συμβουλές για καστανές Με εντονότερη τριχόπτωση κινδυνεύουν οι καστανομάλλες, αφού σε γενικές γραμμές οι σκουρόχρωμες τρίχες είναι πιο παχιές αλλά και πιο αραιές. Διατροφή πλούσια σε σίδηρο -κόκκινο κρέας, δημητριακά, όσπρια- μπορεί να προλάβει την αραίωση σε μεγάλο βαθμό. Από την άλλη μεριά, πολύτιμη αποδεικνύεται και η βιταμίνη C, ιδίως για τις καστανομάλλες καπνίστριες. Οπως εξηγούν οι ειδικοί, η αυξημένη παραγωγή μελανίνης από τον οργανισμό τους εμποδίζει το συκώτι να μεταβολίσει γρήγορα τη νικοτίνη, εντείνοντας έτσι την εξάρτησή τους σε αυτήν. Η βιταμίνη C όμως προστατεύει την υγεία του ήπατος. Συμβουλές για κοκκινομάλλες Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι οι κοκκινομάλλες παρουσιάζουν μια κληρονομική γονιδιακή μετάλλαξη που τις καθιστά πιο ανθεκτικές στα φάρμακα τοπικής και γενικής αναισθησίας. Εχει υπολογιστεί ότι μπορεί να χρειαστούν έως και 20% μεγαλύτερη δόση φαρμάκου για να είναι αποτελεσματικό. Η ίδια γονιδιακή μετάλλαξη μοιάζει να τις κάνει πιο επιρρεπείς και στην προσβολή από τη νόσο του Πάρκινσον, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, γι’ αυτό συστήνεται να ακολουθούν διατροφή πλούσια σε φυλλικό οξύ.

Ποιες έγκυες κινδυνεύουν με αποβολή

a.stamatiadou — Mon, 09 Jan 2012 22:02:14 +0000

Οι έγκυες γυναίκες, των οποίων τα έμβρυα κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης είναι λιγότερο ανεπτυγμένα και άρα έχουν μικρότερο μήκος, κινδυνεύουν περισσότερο με αποβολή, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Νότινγκχαμ, με επικεφαλής την ινδικής καταγωγής δρα Σιάμαλι Σουρ, που παρουσίασαν τη σχετική μελέτη στο ετήσιο συνέδριο της Βρετανικής Εταιρίας Γονιμότητας στο Λιντς, σύμφωνα με το BBC, διαπίστωσαν ότι το 78% των αποβολών έως την 12η εβδομάδα της κύησης αφορούν έμβρυα που, από άποψη μήκους (ύψους), ανήκουν στο 5% των πιο μικρόσωμων μεταξύ του συνόλου. Οι επιστήμονες μελέτησαν τις περιπτώσεις άνω των 500 εμβρύων, που είχαν συλληφθεί μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης, γεγονός που επέτρεπε να είναι γνωστή η ακριβής ηλικία τους. Μέσω υπερήχων, οι ερευνητές μετρούσαν το μήκος των εμβρύων και, έτσι, ήσαν σε θέση να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι ο βαθμός σωματικής ανάπτυξης ενός εμβρύου έως το πρώτο τρίμηνο, αποτελεί προγνωστικό δείκτη κινδύνου για την πιθανότητα αποβολής στη συνέχεια. Το 98% των εγκύων που δεν απέβαλαν, είχαν έμβρυο με φυσιολογική σωματική διάπλαση, ενώ το 78% των αποβολών αφορούσαν έμβρυα με ελλιπή ανάπτυξη. Όμως, στην περίπτωση των διδύμων εμβρύων, μόνο το 28,6% των κυήσεων που κατέληξαν σε αποβολή, αφορούσαν έμβρυα με καθυστερημένη ανάπτυξη. Όπως δήλωσαν οι ερευνητές, υπάρχουν διάφοροι λόγοι που ένα έμβρυο παραμένει αφύσικα μικρόσωμο κατά τα πρώτα στάδια της κύησης. Η αιτία μπορεί να είναι κάποια ανωμαλία στο ίδιο το έμβρυο ή κάτι προβληματικό στο περιβάλλον της μήτρας, το οποίο αναστέλλει την ομαλή τροφοδοσία της- συνεπώς και του μωρού- με αίμα. Η μελέτη επίσης διαπίστωσε κάτι μη αναμενόμενο, ότι τα έμβρυα στη μήτρα είτε είναι μόνα τους, είτε είναι δίδυμα, αναπτύσσονται γενικά με τον ίδιο ρυθμό.

Nεοπλασματικά νοσήματα στην παιδική ηλικία

a.stamatiadou — Sun, 08 Jan 2012 22:02:57 +0000

Τα νεοπλασματικά νοσήματα δεν είναι ιδιαίτερα συνήθη στα παιδιά. Υπολογίζεται oτι κατ'έτος και σε έναν πληθυσμό 100.000 παιδιών ηλικίας 0-15 ετών, θα έχουμε 15 νέες περιπτώσεις. Απο αυτές, το 50% περίπου είναι συμπαγείς Ογκοι (Νεφρο-Νευροβλαστώματα, όγκοι Εγκεφάλου, Σαρκώματα κ.α) και το άλλο 50% Αιματολογικές νεοπλασίες, δηλαδή Λευχαιμίες (35%) και Λεμφώματα (15%), Hodgkin's και μη Ηodgkin's (NHL). Διαφορές επίπτωσης καθ' ηλικίαν υπάρχουν. Π.χ. οι Λευχαιμίες είναι συχνότερες μεταξύ παιδιών 2-6 ετών ενώ τα Λεμφώματα και κυρίως τα Hodgkin's, εμφανίζονται στα μεγαλύτερα παιδιά, κατά την εφηβεία. Πόσο έχει βοηθήσει σήμερα η Επιστήμη ώστε να ζούν αυτά τα παιδιά; Οι επιβιώσεις από παιδικό καρκίνο αποτελούν διαχρονικά, ένα συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό. Υπολογίζεται ότι το 2010, μεταξύ 715 νεαρών ενηλίκων του δυτικού κόσμου, ένας (1) είχε προσβληθεί από καρκίνο κατά την παιδική του ηλικία. Τούτο οφείλεται τόσο στις θεραπευτικές δυνατότητες όσο και στις διαγνωστικές. Με τη βοήθεια της μοριακής βιολογίας και των μεγάλων προόδων σε αυτήν και τις πολλαπλές και λεπτομερείς απεικονιστικές τεχνικές που διαθέτουμε σήμερα, επιτυγχάνουμε την όσο γίνεται καλλίτερη και ακριβέστερη ταξινόμηση κάθε νοσήματος σε υποτύπους και μορφές, καλλίτερες προγνωστικά ή χειρότερες. Φθάνουμε έτσι στο DNA του νεοπλασματικού κυττάρου και τα αίτια - όσο γίνεται - που το εξέτρεψαν απο τη φυσιολογική του πορεία και εξέλιξη προς την καρκινική εξαλλαγή και τη δημιουργία της νεοπλασματικής νόσου με το σύνολο των συμπτωμάτων της. Εχοντας περισσότερη εμπειρία και γνώση σε αυτόν τον τομέα σήμερα, στοχεύουμε απο την αρχή σε καλλίτερα αποτελέσματα με τους πιο ειδικούς, για τη συγκεκριμμένη περίπτωση, θεραπευτικούς τρόπους και μέσα που διαθέτουμε. Οι αρχές αυτές απο τα παιδιά επεκτάθηκαν και στους ενήλικες. Τα αποτελέσματα όμως δεν είναι εξίσου καλά όσο και στα παιδιά. Σαφώς είναι καλλίτερα σε σύγκριση με το παρελθόν. Δεν απλοποιώ ούτε εξιδανικεύω το γεγονός. Εκφράζω όμως τη σημερινή πραγματικότητα όσο γίνεται πιο ρεαλιστικά. Δηλαδή ο καρκίνος είναι αντιμετοπίσημη νόσος, ανεξαρτήτως αποτελέσματος και προβλημάτων που δημιουργεί. Απαιτεί όμως, χρόνο, χρήμα, ειδικά Τμήματα, ακριβείς τεχνικές διάγνωσης και θεραπείας, πολλά και ακριβά φάρμακα, κόπο, συνολική προσπάθεια κ.α. Γιατί όμως η νεοπλασματική νόσος του παιδιού αποτελεί χρόνιο νόσημα ενώ προβάλλει οξέως; Η διάγνωση απαιτεί λίγο χρόνο για τη σωστή ταξινόμηση. Η θεραπεία διαρκεί απο 6 μήνες μέχρι 3 χρόνια. Κατά τη διάρκειά της δυνατόν να εμφανισθούν επιπλοκές, πρώϊμες ή όψιμες, με ανάγκη διακοπής της και τελικά παράταση του προβλεπόμενου χρόνου θεραπείας. H νόσος μπορεί να υποτροπιάσει οπότε βγαίνουμε απο τα προβλεπόμενα, χρόνο, φάρμακα και αρχικό σχεδιασμό και προβλέψεις. Τέλος, μπορεί να εμφανισθεί μία δέυτερη νεοπλασία στο απώτερο μέλλον που να έχει σχέση με την πρώτη, π.χ. μυελοδυσπλασία κ.α. Σε όλα αυτά, ακόμη και με τις πιο ομαλές συνθήκες, υπάρχει ο χρόνος παρακολούθησης μετά τη διακοπή της θεραπείας που κυμαίνεται γύρω στα 4 έτη. Πρέπει δε να συμειωθεί οτι ασθενής και γονείς, δεν απογαλακτίζονται εύκολα απο μάς αφού μας συμβουλεύονται μακροχρόνια για οποιοδήποτε πρόβλημά τους, μικρό ή μεγάλο, σχετικό ή μή με την προηγηθείσα νόσο. Ετσι, ένα οξύ νόσημα καθίσταται εκ των πραγμάτων χρονοβόρο, χρονίζον, ακόμη και στις πιο απλές περιπτώσεις. Με όλα αυτά, είναι φανερό οτι δημιουργούνται πολλά προβλήματα στην οικογένεια που αφορούν : Τον ασθενή, Τους γονείς, τα αδέλφια, αλλά και στο έμμεσο περιβάλλον : Συγγενείς, φίλοι, κ.α. Προβλήματα : Καθημερινότητας, επαγγελματικά, οικονομικά, κοινωνικά, σχολικά, σχέσεις γονέων, κ.α. Πολλαπλά προβλήματα που είναι είτε οργανικά είτε ψυχολογικά ή και τα δυό μαζί. Εν ολίγοις ζητείται απο την οικογένεια να αναπροσαρμώσει τον μέχρι τούδε τρόπο ζωής της στις νέες ανάγκες και δεδομένα που προκύπτουν απο την αρρώστεια του παιδιού τους. ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ Με τον σημερινό σχεδιασμό θεραπευτικής αντιμετώπισης του παιδιού με τον καρκίνο, στοχεύουμε απο την αρχή οχι μόνο να γίνει βιολογικά καλά απο τη νόσο του αλλά και στην εξασφάλιση της ποιότητας της ζωής του που αντιστοιχεί στην ηλικία του. Ποιότητα ζωής που δεν είναι άλλο απο την υποκειμενική αντίληψη που έχει κάθε άτομο για τη θέση του στη ζωή, μέσα στο πλαίσιο του πολιτισμού στο οποίο είναι ενταγμένο και σε σχέση με τους ατομικούς του σκοπούς, προσδοκίες, απαιτήσεις, ανησυχίες και ενδιαφέροντα. Η αίσθηση της ποιότητας ζωής, είναι καθοριστική για κάθε άνθρωπο που τη βιώνει στον εαυτό του ως άτομο κοινωνικό, σε σχέση με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, σε μια συνέχειά του. Στο παιδί λοιπόν, πρέπει να εξασφαλίσουμε όλες εκείνες τις παραμέτρους έτσι ώστε να απαλλαγεί απο τη νόσο του όσο γίνεται πιο αλώβητο, να επανέλθει στη φυσική του καθημερινότητα, να αποκτήσει την αποδοχή του περιβάλλοντός του και να ενταχθεί ξανά στην κοινωνία. Τους γονείς επίσης πρέπει να στηρίξουμε για να σταθούν πάλι όρθιοι και να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν σωστά τη νέα πραγματικότητα και να βοηθήσουν το άρρωστο και τρομοκρατημένο παιδί τους

Ερχεται η βελόνα σε μέγεθος τρίχας

a.stamatiadou — Sat, 07 Jan 2012 22:02:27 +0000

Τη χαρά των παιδιών κι όσων τρέμουν και μόνο στη θέα της σύριγγας αποτελεί η είδηση της δημιουργίας «αόρατης» μικρο-βελόνας, η οποία δεν αναγνωρίζεται από τους νευρικούς ιστούς και έτσι δεν προκαλεί αίσθημα πόνου. Τη μικρο-βελόνα κατασκεύασε ομάδα μηχανικών στο Πανεπιστήμιο Ταφτ της Μασαχουσέτης με τη φιβροίνη, την κύρια πρωτεΐνη του μεταξιού. Η μελέτη της δημιουργίας αυτών των βελόνων δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Advanced Functional Materials», όπου οι μηχανικοί αναφέρουν τις τεχνικές λεπτομέρειες της κατασκευής και συναρμολόγησης των μικρο-βελόνων που έχουν μήκος 500 microns και πλάτος 10 microns, δηλαδή έχουν το μέγεθος ενός δεκάτου του πλάτους μιας μέσης ανθρώπινης τρίχας. Οι ερευνητές δημιούργησαν καλούπια για τις συστοιχίες των βελόνων, στα οποία έριξαν ένα μείγμα της πρωτεΐνης φιβροίνης αναμεμειγμένο με ένα φάρμακο. Το τελικό προϊόν ήταν μια σειρά από μικρο-βελόνες, οι οποίες, όπως εξήγησαν οι δημιουργοί, θα υποβληθούν σε περαιτέρω επεξεργασία. Μια σειρά από δοκιμές έδειξε ότι οι μικρο-βελόνες ήταν σε θέση να απελευθερώσουν το φάρμακο αποτελεσματικά, χωρίς να προκαλέσουν πόνο. Ενα άλλο πλεονέκτημά τους, το οποίο είναι παρόμοιο με εκείνο ορισμένων τσιρότων, είναι ότι τα φάρμακα μπορούν επίσης να απελευθερωθούν σταδιακά.

Στα λιπαρά ψάρια το κλειδί για τη θεραπεία της λευχαιμίας

a.stamatiadou — Fri, 06 Jan 2012 22:02:54 +0000

Τα λιπαρά ψάρια κρύβουν ενδεχομένως το κλειδί για τη θεραπεία της λευχαιμίας. Επιστήμονες του τμήματος Κτηνιατρικών και Ιατρικών Επιστημών του Penn State University ανακάλυψαν ότι συστατικό που παράγεται από αυτά επιτίθεται επιτυχώς στα βλαστοκύτταρα που προκαλούν λευχαιμία και θεραπεύουν τη νόσο. Σε πείραμα που έγινε σε ποντίκια, το συστατικό, που φέρει την ονομασία «delta - 12 protaglandin 3» ή «D12-PGJ3», κατάφερε να καταστρέψει τα βλαστοκύτταρα της χρόνιας μυελογενούς λευχαιμίας εκμηδενίζοντας τον κίνδυνο υποτροπής της νόσου. «Παλαιότερες έρευνες είχαν επιβεβαιώσει τα οφέλη των λιπαρών οξέων στο καρδιαγγειακό σύστημα και την ανάπτυξη του εγκεφάλου, ιδιαίτερα στα βρέφη. Φάνηκε όμως ότι κάποιοι μεταβολίτες Ω-3 έχουν την ικανότητα να σκοτώνουν επιλεκτικά βλαστοκύτταρα που προκαλούν λευχαιμία στα ποντίκια. Το σημαντικότερο ωστόσο είναι ότι τα ποντίκια θεραπεύτηκαν πλήρως από τη λευχαιμία, χωρίς υποτροπές» εξηγεί ο επικεφαλής της έρευνας Σαντίπ Πραμπχού. Η ανακάλυψη αυτή αναμένεται να ανοίξει τον δρόμο για νέες, αποτελεσματικότερες θεραπείες για τη χρόνια μυελογενή λευχαιμία, καθώς η τρέχουσες φαρμακευτικές αγωγές το μόνο που προσφέρουν είναι παράταση ζωής στους ασθενείς κρατώντας χαμηλά τον αριθμό των καρκινικών κυττάρων. Επιπλέον, σε περίπτωση που σταματήσει η χορήγηση των φαρμάκων, η νόσος παρουσιάζει υποτροπή θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την υγεία του καρκινοπαθούς.

Νέα βήματα προόδου στη δημιουργία εμβολίων κατά της ηπατίτιδας C και του ιού του AIDS

a.stamatiadou — Thu, 05 Jan 2012 22:02:18 +0000

Βρετανοί ερευνητές ανακοίνωσαν ενθαρρυντικά αποτελέσματα από την πρώτη κλινική δοκιμή ενός εμβολίου κατά της χρόνιας ηπατίτιδας C, ενώ αμερικανοί συνάδελφοί τους παρουσίασαν εξίσου ενθαρρυντικά ευρήματα από μια κλινική δοκιμή σε πειραματόζωα ενός εμβολίου κατά ενός ιού συγγενικού του AIDS. Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής τον καθηγητή Πολ Κλένερμαν, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο ιατρικό περιοδικό «Science Translational Medicine», σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερς, κατάφεραν να ξεπεράσουν τις μεγάλες ως τώρα δυσκολίες που δημιουργεί το γεγονός ότι ο ιός της ηπατίτιδας C συνεχώς αλλάζει εμφάνιση, με συνέπεια να είναι πολύ δύσκολος στόχος. Η δυσκολία επιτείνεται από το ότι υπάρχουν έξι διαφορετικά στελέχη του ιού και είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθεί ένα εμβόλιο έναντι όλων. Ο ιός μπορεί να περάσει απαρατήρητος για χρόνια, αλλά στο μεταξύ να έχει κάνει μεγάλη ζημιά στον οργανισμό, ιδίως στο ήπαρ. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εκτιμά ότι περίπου 170 εκατ. άνθρωποι διεθνώς έχουν μολυνθεί από τον ιό της ηπατίτιδας C, ο οποίος εξαπλώνεται ιδίως από μεταγγίσεις μολυσμένου αίματος και από χρήση μολυσμένων συριγγών που κάνουν οι τοξικομανείς. Ο ιός μπορεί να τεθεί υπό έλεγχο σε αρκετούς ασθενείς με αντι-ιικά φάρμακα (όπως η ιντερφερόνη και η ριμπαβιρίνη), όμως ένα εμβόλιο -που δεν υπάρχει ακόμα- θα αποτελούσε σημαντική πρόοδο για την καταπολέμηση της νόσου. Το νέο πιλοτικό εμβόλιο στοχεύει στην εσωτερική βιολογική «μηχανή» του ιού και όχι στη συνεχώς μεταλλασσόμενη εξωτερική επιφάνειά του. Η κλινική δοκιμή (που βρίσκεται ακόμα στην πρώτη φάση της) σε 41 εθελοντές έδωσε κατ' αρχήν ενθαρρυντικά αποτελέσματα και έδειξε ότι το εμβόλιο είναι ασφαλές. Οι Βρετανοί ερευνητές τροποποίησαν γενετικά ένα ιό του κοινού κρυολογήματος εισάγοντας σε αυτόν γενετικό υλικό από τον ιό της ηπατίτιδας C, έτσι ώστε να ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα προκειμένου αυτό να στρέφεται κατά του ιού της ηπατίτιδας. Οι 41 εθελοντές όντως ανέπτυξαν για ένα έτος μια πολύ ισχυρή αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματός τους, χωρίς να εμφανίσουν σημαντικές παρενέργειες. Θα ακολουθήσουν οι επόμενες φάσεις των κλινικών δοκιμών, που θα δείξουν καλύτερα την αποτελεσματικότητα του πειραματικού εμβολίου. Σε αυτό το επόμενο στάδιο το εμβόλιο θα χορηγηθεί σε άτομα που δεν έχουν τον ιό, αλλά κινδυνεύουν να μολυνθούν από αυτόν, για να φανεί αν το εμβόλιο πράγματι προστατεύει. Σε κάθε περίπτωση πάντως, όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, θα χρειαστούν πολλές ακόμα έρευνες και αρκετά χρόνια δοκιμών πριν βγει στην αγορά ένα εμβόλιο. Εξάλλου στις ΗΠΑ, ερευνητές με επικεφαλής τον ιολόγο Νταν Μπαρούχ του Ιατρικού Κέντρου «Μπεθ Ίσραελ» της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Nature», δημιούργησαν ένα εμβόλιο που προστατεύει τις μαϊμούδες να μην μολυνθούν από τον ιό SIV, που είναι συγγενικός του ιού HIV, ο οποίος προκαλεί AIDS στους ανθρώπους. Οι ερευνητές ευελπιστούν ότι η νέα έρευνα συνιστά πρόοδο για τη δημιουργία ενός αποτελεσματικού ανθρώπινου εμβολίου για το AIDS. Επειδή ο ιός HIV δεν μολύνει τις μαϊμούδες, ο ιός SIV θεωρείται ο καταλληλότερος για να ελεγχθούν σε αυτές εμβόλια, πριν αυτά δοκιμαστούν στους ανθρώπους. Οι δοκιμές έδειξαν ότι το νέο πειραματικό εμβόλιο μειώνει κατά τουλάχιστον 80% τις πιθανότητες των μαϊμούδων να μολυνθούν από τον ιό SIV. Οι ερευνητές που εστιάζουν στις προσπάθειές τους στο εμβόλιο κατά του HIV και του AIDS, αναμένεται να αξιοποιήσουν τις κλινικές δοκιμές του εμβολίου κατά του ιού SIV, ώστε να κάνουν βελτιώσεις στο δικό τους έργο.

«Εικονικό ήπαρ» στις εγχειρήσεις για αφαίρεση όγκων

a.stamatiadou — Thu, 05 Jan 2012 15:23:24 +0000

Επιστήμονες από Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ελβετία σχεδίασαν και ανέπτυξαν ένα «εικονικό ήπαρ» το οποίο θα βοηθήσει τα μέγιστα στη διενέργεια εγχειρήσεων αφαίρεσης όγκων. Οι έρευνες χρηματοδοτήθηκαν από την ΕΕ και όπως ανακοίνωσε σήμερα η Κομισιόν το νέο εγχείρημα με ονομασία «PASSPORT» (Patient-Specific Simulation and Pre-Operative Realistic Training) θα μπορεί να παρέχει τη δυνατότητα στους ιατρούς να αξιολογούν την κατάσταση του συγκεκριμένου οργάνου των ασθενών τους και να αποφασίζουν κατά πόσο ενδείκνυται ή όχι η επέμβαση για αφαίρεσή του. Θα παρέχεται επίσης εικονική πληροφόρηση για το ακριβές σημείο του όγκου και για το πού ακριβώς πρέπει να γίνει η τομή για αφαίρεσή του. Επανάσταση στα ιατρικά δρώμενα χαρακτήρισε τη νέα εξέλιξη η εκ των αντιπροέδρων της Κομισιόν Neelie Kroes. «Πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη, η νέα αυτή τεχνολογία θα παρέχει βελτιωμένες διαγνώσεις και πιο ακριβείς επεμβάσεις που θα σώσουν ζωές», είπε η κ. Kroes.

Οι συχνές «κοπάνες» βλάπτουν σοβαρά την ψυχική υγεία των μαθητών

a.stamatiadou — Wed, 04 Jan 2012 22:01:55 +0000

Από ψυχολογικές διαταραχές απειλούνται οι μαθητές που απουσιάζουν συχνά από το σχολείο, σύμφωνα με επιστημονική έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 17.000 παιδιών. Όπως επισημαίνεται στην έρευνα, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Child Development», η παρατεταμένη απουσία από το σχολείο συνδέεται με την εμφάνιση προβλημάτων ψυχολογικής φύσης κατά τη διάρκεια της εφηβείας ή αργότερα. «Γνωρίζουμε ότι οι μαθητές που απουσιάζουν επί μακρόν από το σχολείο είναι πιθανό να εμφανίσουν ψυχολογικές διαταραχές, αλλά δεν γνωρίζουμε για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό», αναφέρει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Τζέφρι Γουντ. Ο ίδιος επισημαίνει ότι πρόκειται για ένα φαύλο κύκλο στον οποίο μπορεί να εισέλθει ένας μαθητής αφού οι ψυχολογικές διαταραχές, που είναι πιθανό να προκληθούν από την παρατεταμένη απουσία, οδηγούν σε νέες, αναγκαστικές απουσίες για λόγους ασθενείας αυτή τη φορά. Σύμφωνα με την έρευνα, μαθητές από την πρώτη τάξη του δημοτικού έως την τρίτη τάξη του γυμνασίου που εμφανίζουν ψυχολογικές διαταραχές, όπως είναι η αντικοινωνική συμπεριφορά και η κατάθλιψη, χάνουν πολύ περισσότερες ώρες μαθημάτων στη διάρκεια μιας χρονιάς σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο και σε σύγκριση με τους υπόλοιπους συμμαθητές τους. Παράλληλα, οι μαθητές που απουσίαζαν παρατεταμένα από το σχολείο μια χρονιά, τείνουν να εμφανίσουν αντικοινωνική συμπεριφορά ή ακόμη και κατάθλιψη τα επόμενα χρόνια. Για παράδειγμα, μαθητές του Γυμνασίου που απουσίαζαν επί είκοσι μέρες από το σχολείο έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν υψηλότερα επίπεδα άγχους και κατάθλιψη στο Λύκειο. Τα συμπεράσματα της έρευνας θα μπορούσαν να φανούν πολύ χρήσιμα στην ανάπτυξη προγραμμάτων που στοχεύουν στην αντιμετώπιση του φαινομένου των συχνών απουσιών από το σχολείο. «Το διδακτικό προσωπικό θα μπορούσε να επωφεληθεί από τα συμπεράσματα της έρευνας. Αποτρέποντας τα παιδιά από το να απουσιάζουν από το σχολείο, τα θωρακίζουμε από τυχόν ψυχολογικές διαταραχές και επομένως από τα νέα μακρά διαστήματα απουσίας από το σχολείο», αναφέρει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Στην έρευνα, που πραγματοποιήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνεργάστηκαν ερευνητές από τα πανεπιστήμια της Καλιφόρνιας, του Λος Άντζελες (UCLA), της Φλόριντας, της Βοστώνης και του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς. Οι ερευνητές συγκέντρωσαν το υλικό τους από συνεντεύξεις με γονείς, μαθητές και καθηγητές καθώς και από τα αρχεία που διατηρούν τα σχολεία.

Η μαριχουάνα μπορεί να προκαλέσει ψύχωση, αλλά όχι αμνησία

a.stamatiadou — Wed, 04 Jan 2012 08:54:57 +0000

Η μαριχουάνα είναι πιθανό να οδηγήσει σε συμπτώματα ψύχωσης, αλλά δεν ευθύνεται για τη σταδιακή απώλεια της μνήμης, σύμφωνα με δύο νέες βρετανικές επιστημονικές έρευνες, που για μια ακόμη φορά εμφανίζουν μια μάλλον αμφιλεγόμενη εικόνα για το γνωστό ''μαλακό'' ναρκωτικό. Η πρώτη μελέτη, με επικεφαλής τον ψυχοφαρμακολόγο Σάγκνικ Μπατατσάρια του Κολλεγίου King's College του Λονδίνου, η οποία δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό ψυχιατρικό περιοδικό "Archives of General Psychiatry", διαπίστωσε ότι η μαριχουάνα περιέχει δύο χημικές ουσίες που προκαλούν αντίθετα αποτελέσματα στον εγκέφαλο. Από τη μια, η τετραϋδροκανναβινόλη μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση συμπτωμάτων ψύχωσης σε υγιείς ή να επιδεινώσει ήδη προϋπάρχοντα τέτοιου είδους συμπτώματα σε ασθενείς. Από την άλλη, η μαριχουάνα περιέχει την κανναβιδιόλη που μπορεί να καταπολεμήσει τέτοια συμπτώματα. Η έρευνα είναι η πρώτη που χρησιμοποίησε απεικονίσεις περιοχών του εγκεφάλου- μέσω της τεχνικής της μαγνητικής λειτουργικής απεικόνισης (fMRI)- σε χρήστες κάνναβης (μαριχουάνας) για να δείξει ότι η αιτία που πιθανώς εμφανίζονται ψυχωτικά συμπτώματα, είναι πως η τετραϋδροκανναβινόλη ''μπερδεύει'' την ικανότητα του εγκεφάλου να διακρίνει ανάμεσα σε ερεθίσματα που είναι σημαντικά και σε όσα δεν είναι. Η συγκεκριμένη ουσία φαίνεται να μεταβάλει το επίπεδο ενός κρίσιμου νευροδιαβιβαστή, της ντοπαμίνης. Προηγούμενες έρευνες έχουν συσχετίσει την μακρόχρονη χρήση μαριχουάνας με αυξημένο κίνδυνο σχιζοφρένειας. Από την άλλη όμως, όπως επίσης είχαν διαπιστώσει προηγούμενες μελέτες, η νέα έρευνα βρήκε ενδείξεις ότι, χάρη στην κανναβιδιόλη, η μαριχουάνα μπορεί να δράσει και ως αντιψυχωτικό, μειώνοντας πιθανώς τα σχετικά συμπτώματα. Η δεύτερη έρευνα, με επικεφαλής τον Αλεξ Ντρέγκαν, της Ιατρικής Σχολής του King's College του Λονδίνου, η οποία δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό επιδημιολογίας "American Journal of Epidemiology", σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι μεσήλικες που βλέπουν τη μνήμη τους να εξασθενεί, δεν πρέπει να το αποδίδουν στην κατά καιρούς χρήση μαριχουάνας. Από την άλλη όμως, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η παρατεταμένη χρήση του συγκεκριμένου ναρκωτικού μπορεί να προκαλέσει βλάβες στις νοητικές λειτουργίες. Οι ερευνητές εξέτασαν τις νοητικές λειτουργίες και τη μνήμη σχεδόν 9.000 ατόμων με ηλικία περίπου 50 ετών και βρήκαν ότι όσοι είχαν κάνει μέχρι πρόσφατα χρήση ''ελαφριών'' ναρκωτικών, όπως η μαριχουάνα, τα κατάφερναν εξίσου καλά- ή και ελαφρώς καλύτερα!- σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που ποτέ δεν είχαν καπνίσει τέτοιες ουσίες. Η έρευνα δείχνει ότι η χρήση ναρκωτικών ουσιών στο παρελθόν ή και στο παρόν δεν σχετίζεται κατ' ανάγκη με μειωμένες νοητικές λειτουργίες στην αρχή της μέσης ηλικίας, όπως δήλωσε ο υπεύθυνος της έρευνας, διευκρίνισε όμως δεν ισχύει το ίδιο για όσους κάνουν εντατική χρήση ναρκωτικών για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Το junk food γερνάει πιο γρήγορα τον εγκέφαλό μας

a.stamatiadou — Tue, 03 Jan 2012 22:02:15 +0000

Η λειτουργία του εγκεφάλου μας τελικά περνάει από το στομάχι μας! Ακόμα μία έρευνα έδειξε ότι η διατροφή που είναι πλούσια σε βιταμίνες και ψάρι μπορεί να προστατέψει τον εγκέφαλο από τη διαδικασία της γήρανσης. Αντίθετα, διαπιστώθηκε ότι το junk food επιταχύνει την εμφάνιση βλαβών στον εγκέφαλο, που σχετίζονται με το γήρας. Οι ηλικιωμένοι με υψηλά επίπεδα βιταμινών και ωμέγα 3 λιπαρών οξέων στο αίμα εμφανίζουν μικρότερη συρρίκνωση του εγκεφάλου και καλύτερη νοητική λειτουργία. Οσο για τα τρανς λιπαρά, αυτά που βρίσκονται δηλαδή στις λιχουδιές και τα πρόχειρα φαγητά, όταν υπάρχουν σε υψηλά επίπεδα στο αίμα, μειώνουν τη νοητική λειτουργία και προκαλούν μεγαλύτερη συρρίκνωση του εγκεφάλου. Τα παραπάνω συμπεράσματα προέκυψαν από την ανάλυση δειγμάτων αίματος που συγκέντρωσαν Αμερικανοί επιστήμονες από 104 υγιείς ανθρώπους με μέση ηλικία τα 87 έτη. Αυτοί που είχαν περισσότερες βιταμίνες B,C,D και E στο αίμα τους είχαν καλύτερη απόδοση στα τεστ μνήμης, όπως και αυτοί που κατανάλωναν πολλά ψάρια. Χαμηλότερες επιδόσεις σημείωσαν όσοι εμφανίστηκαν να έχουν περισσότερα τρανς λιπαρά στο αίμα. «Αυτά τα αποτελέσματα πρέπει να επιβεβαιωθούν, ωστόσο είναι πολύ συναρπαστικό να διαπιστώνεις ότι οι άνθρωποι μπορούν να σταματήσουν τη συρρίκνωση του εγκεφάλου τους ρυθμίζοντας τη διατροφή τους» δηλώνει ο επικεφαλής της έρευνας Τζιν Μπόουμαν.

Κινδυνεύουν με πνευμονία όσοι δεν πλένουν τα δόντια τους

a.stamatiadou — Mon, 02 Jan 2012 22:03:07 +0000

Σοβαρό κίνδυνο να προσβληθούν από πνευμονία διατρέχουν εκείνοι που δεν βουρτσίζουν συχνά τα δόντια τους. Ερευνα που πραγματοποίησε ομάδα επιστημόνων της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Γέιλ έδειξε ότι αλλαγές στα βακτήρια της στοματικής κοιλότητας είναι προπομπός εκδήλωσης πνευμονίας. Αν και απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να διευκρινιστεί απολύτως η σχέση μεταξύ της στοματικής υγιεινής και της πνευμονίας, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι δεν είναι η πρώτη φορά που υπάρχουν ενδείξεις σχέσης μεταξύ τους. Η κακή υγιεινή του στόματος έχει συνδεθεί με ασθένειες του αναπνευστικού καθώς οι λοιμώξεις πιστεύεται ότι προκαλούνται από την εισπνοή σταγονιδίων που είναι μολυσμένα, μέσω του στόματος και της μύτης. Επίσης, διάφορες έρευνες έχουν δείξει μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας από πνευμονία σε ανθρώπους με προβλήματα στα ούλα. Η τελευταία έρευνα, με επικεφαλής τον δρ Σάμιτ Τζόσι, που πραγματοποιήθηκε σε τριάντα επτά εθελοντές, οι οποίοι παρακολουθήθηκαν για έναν μήνα, έδειξε ότι ο κίνδυνος είναι σημαντικά μεγαλύτερος για τους ηλικιωμένους ή τα άτομα πολύ μικρής ηλικίας. «Κατά τη διάρκεια του χειμώνα είμαστε όλοι πιο τρωτοί σε κρυολογήματα και ιούς του αναπνευστικού, εξαιτίας της πτώσης της θερμοκρασίας. Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε όλοι είναι ότι η πρόληψη, ακόμη και μέσω της υγιεινής του στόματος, είναι πολύ βασική» δηλώνει από την πλευρά του ο δρ Νάιτζελ Κάρτερ του Βρετανικού Ιδρύματος Οδοντικής Υγιεινής.

Αλλο η βιολογική πείνα και άλλο η συναισθηματική

a.stamatiadou — Mon, 02 Jan 2012 06:17:40 +0000

Οι επιστήμονες ψυχικής υγείας υποστηρίζουν πως στο νεογέννητο μωρό οι πρώτες εμπειρίες με το φαγητό καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που θα σχετιστεί με αυτό αργότερα. Ο ρυθμός και ο τρόπος πρόσληψης τροφής στο βρεφικό στάδιο καθώς και η σχέση του μωρού με την τροφό του επηρεάζουν τον τρόπο που το βρέφος βιώνει και αντιλαμβάνεται τον κόσμο και τις πρωταρχικές του εμπειρίες επιβίωσης. Σίγουρα έχετε νιώσει ότι ένα αφράτο κομμάτι κέικ σοκολάτα ή μερικά κομμάτια πίτσα μπορούν να σας βοηθήσουν να βελτιώσετε λίγο τη διάθεσή σας όταν αισθάνεστε άσχημα. Ετσι διαπιστώνουμε ότι το φαγητό μπορεί να έχει θεραπευτική επίδραση στα συναισθήματά μας. Μάλιστα, ερευνητές επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο οργανισμός είναι κατά κάποιον τρόπο φτιαγμένος με τρόπο που πιθανώς υποκινεί την τάση μας να καταναλώνουμε τροφές υψηλές σε λιπαρά προκειμένου να νιώσουμε καλύτερα. Το φαγητό, λοιπόν, εκτός από βιολογική ανάγκη, λειτουργεί και ως μια συνήθεια που πλαισιώνει την καθημερινότητα, ακόμη και ως διασκέδαση ή μέσο κοινωνικοποίησης, αλλά και ως τρόπος διαχείρισης συναισθημάτων. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που μέσα από τη σχέση με το φαγητό εκφράζεται η συναισθηματική κατάσταση του ατόμου και εκτονώνονται εντάσεις στις σχέσεις του με άλλους ή με τον εαυτό του. Δημιουργείται έτσι μια σχέση στην οποία το φαγητό «χρησιμοποιείται» ως καταφύγιο, διέξοδος, αποφόρτιση ή και «σύντροφος» στις δύσκολες στιγμές, στα προβλήματα με άλλους ανθρώπους και στις εσωτερικές συγκρούσεις. Ομως εάν η συναισθηματική υπερκατανάλωση φαγητού γίνει συνήθεια, η παροδική ανακούφιση συχνά ακολουθείται από ενοχές ή αισθήματα μετάνοιας γι’ αυτό που κάναμε, ιδιαίτερα εάν ήδη αντιμετωπίζουμε πρόβλημα περιττών κιλών. ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΕΝΤΕΧΝΑ Οπως αναφέρει η κλινική διαιτολόγος Γεωργία Ρουσινού, είναι εύκολο να καταλάβουμε πότε μας διακατέχει συναισθηματική πείνα γιατί μας προειδοποιεί με «τέχνη»: 1. Εμφανίζεται ξαφνικά ως ακατάσχετη επιθυμία λήψης τροφής, με άμεση και επιτακτική ανάγκη ικανοποίησης, αφού το σώμα αναζητάει άμεση ανακούφιση από τη δυσάρεστη ψυχολογική κατάσταση. 2. Ξεκινάει σαν αίσθηση από τον λαιμό και το στόμα. Αντίθετα η βιολογική πείνα ξεκινάει από το στομάχι, το οποίο αισθανόμαστε άδειο. 3. Αφορά τη λήψη συγκεκριμένων τροφών, συνήθως πλούσιων σε θερμίδες και λιπαρά. 4. Η κατάποση του φαγητού γίνεται αυτόματα και μηχανικά, χωρίς συνειδητοποίηση του τι και του πόσο τρώμε. 5. Η λήψη τροφής υπό την επήρεια συναισθηματικής πείνας συνεχίζεται και μετά τον κορεσμό, σαν να μη χορταίνουμε ποτέ, ενώ στη βιολογική πείνα σταματάμε όταν επέλθει το αίσθημα του κορεσμού. 6. Η κατανάλωση τροφής λόγω συναισθηματικής πείνας οδηγεί το άτομο σε αισθήματα ενοχής, ντροπής και τύψεων. Η ικανοποίηση της βιολογικής πείνας δεν επιφέρει αρνητικά αισθήματα. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ Εάν νομίζετε ότι αρχίσατε να τρώτε «συναισθηματικά», σκεφτείτε ότι αυτή η συνήθειά σας μπορεί να σαμποτάρει οποιαδήποτε προσπάθεια να χάσετε κιλά. Γι’ αυτό: - Εξασκηθείτε στο να αναγνωρίζετε τη διαφορά μεταξύ πείνας και όρεξης. Οταν τρώμε για συναισθηματικούς λόγους, το μυαλό μας «πεινάει» περισσότερο από το στομάχι μας. - Αποφύγετε να αφήσετε τη διάθεσή σας να σας σπρώξει στο φαγητό. Ο,τι συναίσθημα και αν βιώνετε, θυμηθείτε ότι η κατανάλωση τροφής για συναισθηματικούς λόγους έχει μόνο παροδικά οφέλη και ότι πιθανόν να σας κάνει να νιώσετε τύψεις μετά. - Δοκιμάστε να βρείτε εναλλακτικούς τρόπους αντιμετώπισης των συναισθημάτων σας. Εάν νιώθετε άγχος, σκεφτείτε τι άλλο θα μπορούσε να έχει χαλαρωτική επίδραση πάνω σας. Εάν είστε θλιμμένοι ή θυμωμένοι, σκεφτείτε τι θα κάνατε εάν ξέρατε ότι δεν γίνεται να έχετε πρόσβαση σε φαγητό και θα έπρεπε να ανακουφίσετε τον εαυτό σας με άλλους τρόπους. - Καταναλώστε το φαγητό σας αργά, συνειδητά, απολαμβάνοντας και παρατηρώντας τη μυρωδιά, την όψη, την υφή, την αίσθηση που νιώθετε στο στόμα σας καθώς και την αίσθηση που υπάρχει στο σώμα σας αφού το καταπιείτε. - Το να ξέρετε πότε θα σταματήσετε είναι ένα από τα κλειδιά της αποτελεσματικής απώλειας βάρους. - Ασκηθείτε. Βοηθήσετε τον εαυτό σας να ανακαλύψει την ευχαρίστηση της άσκησης, της κίνησης του σώματός σας. Θυμηθείτε ότι άσκηση δεν σημαίνει απαραίτητα γυμναστήριο και πιθανόν κάποιες δραστηριότητες να σας ταιριάζουν περισσότερο από κάποιες άλλες, π.χ. περπάτημα ή χορός. Γι’ αυτό, αυτήν την Πρωτοχρονιά μπείτε στον χορό χωρίς δισταγμό. ΠΗΓΕΣ: Van Oudenhove, L. et al. (2011). Πανελλήνιος Σύλλογος Διαιτολόγων - Διατροφολόγων, medNutrition.gr Δεν είναι υποκατάστατο Η λήψη τροφής επιδρά στα επίπεδα ουσιών όπως η σεροτονίνη, η ντοπαμίνη και ενδορφίνες του οργανισμού, οι οποίες επηρεάζουν την ψυχική διάθεση. Ομως πολύ συχνά τα «μηνύματα» που ωθούν στην πρόσληψη τροφής δεν σχετίζονται με την ικανοποίηση της βιολογικής πείνας, αλλά με την ανάγκη του ατόμου να διαχειριστεί τα συναισθήματα που βιώνει. Οταν το φαγητό μετατρέπεται σε υποκατάστατο ευτυχίας ή αγχολυτικό, αρχίζει ένας φαύλος κύκλος: η ποσότητα της τροφής που καταναλώνεται είναι μεγάλη, το σωματικό βάρος αυξάνεται, προκαλούνται ενοχές και το άτομο συνεχίζει την υπερκατανάλωση τροφής στην προσπάθειά του να αντεπεξέλθει στα αρνητικά συναισθήματα.

Η εκκλησία... ρίχνει την πίεση του αίματος!

a.stamatiadou — Sat, 31 Dec 2011 22:01:27 +0000

Όσο περισσότερη ώρα περνάει ένας άνθρωπος στην εκκλησία και όσο πιο πιστός είναι στο Θεό, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να έχει μειωμένη πίεση αίματος, σύμφωνα με μια νέα νορβηγική επιστημονική έρευνα, η οποία έρχεται να προστεθεί σε άλλες που επίσης έχουν διαπιστώσει να υπάρχουν οφέλη για την υγεία από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και τον εκκλησιασμό. Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας και της Νορβηγικής Σχολής Θεολογίας, με επικεφαλής τον καθηγητή Γιοστέιν Χόλμεν και τον Τοργκίρ Σόρενσεν, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο διεθνές περιοδικό ψυχιατρικής "International Journal of Psychiatry in Medicine", διαπίστωσαν ότι όσο πιο συχνά -τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες- πάνε στην εκκλησία, τόσο χαμηλότερη είναι κατά μέσο όρο η πίεση του αίματός τους, ακόμα και όταν απομονωθούν άλλοι παράγοντες που μπορεί να παίζουν ρόλο. Μια προηγούμενη αμερικανική μελέτη είχε δείξει μια πιθανή σχέση ανάμεσα στον χρόνο εκκλησιασμού και στο επίπεδο της πίεσης και η νέα έρευνα έρχεται να επιβεβαιώνει αυτή τη σχέση, καταλήγοντας ουσιαστικά στο ίδιο συμπέρασμα, παρόλο που μεταξύ ΗΠΑ και Νορβηγίας υπάρχουν αρκετές διαφορές σε θέματα θρησκευτικών αντιλήψεων. Και στις δύο περιπτώσεις, όσοι άνθρωποι είναι θρησκευτικά ενεργοί, φαίνεται να έχουν καλύτερη υγεία σε σχέση με όσους δεν ασχολούνται με την θρησκεία. Άλλες επιστημονικές νορβηγικές μελέτες, στο πρόσφατο παρελθόν, είχαν δείξει εξάλλου ότι υπάρχει θετική συσχέτιση ανάμεσα στο χιούμορ και στην χαμηλή πίεση, καθώς επίσης ανάμεσα στην συμμετοχή σε ποικίλες πολιτιστικές δραστηριότητες και στην καλή υγεία. Με άλλα λόγια, εκτός από την πίστη στο Θεό, υπάρχουν και άλλα πράγματα, όπως τα αστεία και ο πολιτισμός, που βοηθούν τον οργανισμό να διατηρείται σε "φόρμα".

Η μητρική αγάπη απομακρύνει την εφηβική παχυσαρκία

a.stamatiadou — Fri, 30 Dec 2011 06:16:53 +0000

Θρεπτική αποδεικνύεται η μητρική αγάπη αφού όσοι έφηβοι την έχουν στερηθεί στα παιδικά τους χρόνια, έχουν περισσότερες πιθανότητες να βρίσκουν παρηγοριά στο ψυγείο και να φορτώνονται παραπανίσια κιλά. Αμερικανοί ερευνητές που παρακολούθησαν περίπου χίλια παιδιά στην εφηβεία τους διαπίστωσαν ότι το 26% όσων δήλωσαν ότι δεν είχαν καλή σχέση με τη μητέρα τους ως παιδιά έφτασε σε επίπεδα παχυσαρκίας στην ηλικία των δεκαπέντε ετών. Αντιθέτως, μόλις το 13% των παιδιών που είχαν τρυφερή σχέση με τη μητέρα τους εξελίχτηκε σε παχύσαρκους εφήβους. Αν και οι επιστήμονες διευκρίνισαν ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες, τόνισαν ότι έχουν υπάρξει και άλλες έρευνες στο παρελθόν που έχουν αποδείξει σχέσεις ανάμεσα στη συναισθηματική και νοητική ανάπτυξη των παιδιών και τον τρόπο αλληλεπίδρασης με τη μητέρα τους σε νεαρή ηλικία. Οπως επεσήμανε η επιστήμονας Σάρα Αντερσον που συμμετείχε στην παραπάνω έρευνα, μια στρεσογόνα παιδική ηλικία είναι πιθανό να στιγματίσει για καιρό τον εγκέφαλο του παιδιού. «Υπάρχει ένας σύνδεσμος στον εγκέφαλο ανάμεσα στις περιοχές που κυβερνάνε το στρες και την ενεργειακή ισορροπία. Αυτή η στρεσογόνα κατάσταση λοιπόν μπορεί να σχετίζεται με την παχυσαρκία μέσω της ρύθμισης της όρεξης» δήλωσε χαρακτηριστικά η επιστήμονας από το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Οχάιο. «Το να ρίχνουμε το φταίξιμο στους γονείς δεν λύνει φυσικά κανένα πρόβλημα. Είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι γονείς βαρύνονται με πολλές ευθύνες» τόνισε ωστόσο η Αμερικανίδα επιστήμονας. Σε μια προσπάθεια απενοχοποίησης των μαμάδων τάχθηκε και ο Αμερικανός παιδίατρος Ντέιβιντ Γκοζάλ από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο, ο οποίος επεσήμανε ότι πιο καθοριστικοί παράγοντες για την εμφάνιση της εφηβικής παχυσαρκίας είναι η τήρηση μιας μη υγιεινής διατροφής και η έλλειψη σωματικής άσκησης. Δεν διαφώνησε ωστόσο ότι το στρες και η κακή ποιότητα στη σχέση μητέρας - παιδιού έχουν τον δικό τους αντίκτυπο στις διατροφικές συνήθειες. «Αυτά που βλέπουμε στην ενήλικη ζωή, είναι προφανώς το συσσωρευτικό αποτέλεσμα όσων έχουν προηγηθεί νωρίτερα» δήλωσε χαρακτηριστικά.

Κάνουν τσεκάπ στα κύτταρα με νανοαισθητήρες

a.stamatiadou — Wed, 28 Dec 2011 22:02:38 +0000

Τσεκάπ σε κάθε κύτταρό μας θα πραγματοποιούν μικροσκοπικοί αισθητήρες που δημιούργησαν οι επιστήμονες. Αυτοί οι αισθητήρες, οι οποίοι είναι τόσο μικροί ώστε μπορούν να χωρέσουν μέσα σε ένα κύτταρο, μετρούν τα μικροσκοπικά ηλεκτρονικά σήματα που κάνουν τα κύτταρα να λειτουργούν. Οταν αυτά τα σήματα γίνονται ακανόνιστα, τότε μπορεί να είναι ένδειξη ότι τα κύτταρα έχουν καταστραφεί από φλεγμονή, τοξικότητα ή και κάποια ασθένεια. «Πρόκειται ουσιαστικά για νανοαισθητήρες. Τα σωματίδια είναι περίπου 130 νανόμετρα σε διάμετρο. Είναι απολύτως μικροσκοπικά» εξηγεί ο επικεφαλής της έρευνας δρ Κόλιν Κάμπελ. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι αυτοί οι αισθητήρες μπορεί να βοηθήσουν στη δημιουργία μιας εξέτασης που θα κάνει διάγνωση και θα παρακολουθεί την εξέλιξη ασθενειών όπως ο εκφυλισμός της ωχράς κηλίδας, το Πάρκινσον και το Αλτσχάιμερ. Επιπλέον, εικάζεται ότι θα συμβάλουν στη δημιουργία φαρμάκων, προσφέροντας καλύτερη εικόνα για το πώς ανταποκρίνονται τα κύτταρα σε κάθε θεραπεία. Οι αισθητήρες αυτοί, που κατασκευάστηκαν από ομάδα του Χημικού του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, είναι φτιαγμένοι από μόρια που είναι ικανά να ανταποκριθούν στην ηλεκτρική δράση των κυττάρων και είναι «φορτωμένα» σε σωματίδια χρυσού που μπορούν να εγχυθούν χωρίς πρόκληση βλάβης στα κύτταρα. Οταν τοποθετηθούν στα κύτταρα, σκανάρονται εξωτερικά από λέιζερ, προκειμένου να μετρηθεί η ηλεκτρική δραστηριότητα κάθε κυττάρου και έτσι να διαπιστωθεί αν είναι υγιές ή όχι.

Νέα δεδομένα για τον καρκίνου του μαστού από το Διεθνές Συνέδριο στο Σαν Αντόνιο

a.stamatiadou — Tue, 27 Dec 2011 22:12:37 +0000

Νέα δεδομένα της μελέτης Φάσης ΙΙΙ BOLERO-2 καταδεικνύουν ότι το everolimus (Afinitor®) σε συνδυασμό με εξεμεστάνη, μιας ορμονοθεραπείας, παρατείνει τα διάστημα επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου σε γυναίκες με καρκίνο του μαστού προχωρημένου σταδίου. Τα αποτελέσματα της μελέτης, τα οποία αντιπροσωπεύουν ένα πρόσθετο διάστημα παρακολούθησης 5 μηνών από την προηγούμενη ανακοίνωση, παρουσιάστηκαν στις 8 Δεκεμβρίου 2011 στο Διεθνές Συνέδριο για τον Καρκίνο του Μαστού στο Σαν Αντόνιο (San Antonio Breast Cancer Symposium, SABCS). Παράλληλα, τα πρώτα αποτελέσματα της μελέτης, που είχαν παρουσιαστεί στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Ογκολογίας 2011 (European Multidisciplinary Cancer Congress, EMCC), δημοσιεύτηκαν στο ιατρικό περιοδικό New England Journal of Medicine (NEJM). «Αυτά τα πιο μακροπρόθεσμα δεδομένα υποστηρίζουν περαιτέρω τα οφέλη από την προσθήκη του everolimus στην ορμονοθεραπεία σε ασθενείς οι οποίες παρουσίασαν εξέλιξη της νόσου κατά τη διάρκεια ή έπειτα από αρχική ορμονοθεραπεία. Αποτελούν μία σημαντική αλλαγή του τοπίου στη διαχείριση του ER+HER2- καρκίνου του μαστού,» δήλωσε ο Δρ. Gabriel Hortobagyi, Διευθυντής του Τμήματος Καρκίνου του Μαστού στο MD Anderson Cancer Center του Πανεπιστημίου του Τέξας και κύριος ερευνητής της μελέτης. «Το everolimus αποτελεί την πρώτη θεραπεία που ενισχύει την αποτελεσματικότητα της ορμονοθεραπείας σε αυτόν τον πληθυσμό ασθενών, όπου υπάρχει σημαντικό θεραπευτικό κενό.» Τα δεδομένα από τη μελέτη BOLERO-2 που παρουσιάστηκαν στο SABCS κατέδειξαν ότι το everolimus, σε συνδυασμό με ορμονοθεραπεία, υπερδιπλασίασε το προσδόκιμο επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) σε 7,4 μήνες έναντι 3,2 μηνών με ορμονοθεραπεία μόνο (p<1x10-16), κατόπιν αξιολόγησης από τους ερευνητές. Μετά από δώδεκα μήνες, εκτιμάται ότι οι ασθενείς χωρίς εξέλιξη της νόσου θα ανέρχονται σε 31% για τη συνδυαστική θεραπεία με everolimus και σε 10% για τη μονοθεραπεία με εξεμεστάνη. Μια πρόσθετη ανάλυση από ανεξάρτητη κεντρική επιτροπή ακτινολογικής αξιολόγησης έδειξε ότι το everolimus παρέτεινε το χρόνο χωρίς εξέλιξη της νόσου σε 11,0 μήνες έναντι 4,1 μηνών ( p<1x10-16). Τα ποσοστά ανταπόκρισης και κλινικού οφέλους (ασθενείς με πλήρη ανταπόκριση, μερική ανταπόκριση ή σταθερή νόσο για διάστημα άνω των έξι μηνών) ήταν υψηλότερα για τη συνδυαστική θεραπεία (12,0% έναντι 1,3% και 50,5% έναντι 25,5% αντίστοιχα, p<0.0001). Τα αποτελέσματα με το everolimus ήταν θετικά, ανεξάρτητα από την παρουσία νόσου σε άλλα όργανα, τη πρότερη χρήση χημειοθεραπείας ή του αριθμού προηγούμενων θεραπειών. Επιπλέον, ασθενείς με μεταστάσεις μόνο στα οστά, ωφελήθηκαν από το συνδυασμό. Αυτά τα αποτελέσματα αντιπροσωπεύουν ένα πρόσθετο διάστημα παρακολούθησης 5 μηνών (μέσο διάστημα παρακολούθησης 17,5 μηνών) και λειτουργούν υποστηρικτικά ως προς τα αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν προηγουμένως. «Παρά τη σημαντική πρόοδο στη θεραπεία γυναικών με καρκίνο του μαστού, για περισσότερα από 15 χρόνια, δεν έχουν σημειωθεί νέες εξελίξεις στη θεραπεία γυναικών με ER+HER2- καρκίνο του μαστού προχωρημένου σταδίου,» δήλωσε ο Hervé Hoppenot, Πρόεδρος της Novartis Oncology. «Τα αποτελέσματα της μελέτης BOLERO-2 είναι τα πρώτα που δείχνουν ότι το everolimus, σε συνδυασμό με ορμονοθεραπεία, επέτρεψε σε γυναίκες με αυτόν τον τύπο καρκίνου του μαστού να ζήσουν για σημαντικά μεγαλύτερο διάστημα χωρίς εξέλιξη της νόσου». Τα αρχικά αποτελέσματα που δημοσιεύτηκαν παράλληλα στο ιατρικό περιοδικό NEJMκατέδειξαν ότι, σε μια προσχεδιασμένη ενδιάμεση ανάλυση, η μελέτη BOLERO-2 πέτυχε τον πρωτεύον καταληκτικό σημείο που ήταν η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου. Έδειξαν ότι η θεραπεία με everolimus σε συνδυασμό με ορμονοθεραπεία παρέτεινε την επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου σε 6,9 μήνες σε σύγκριση με τους 2,8 μήνες με ορμονοθεραπεία μόνο (p<0.001), σύμφωνα με την αξιολόγηση των ερευνητών. Η πρόσθετη ανάλυση από ανεξάρτητη κεντρική επιτροπή ακτινολογικής αξιολόγησης έδειξε ότι το everolimus παρέτεινε τη διάρκεια ζωής χωρίς εξέλιξη της νόσου σε 10,6 μήνες έναντι 4,1 μηνών (p<0.001). Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που παρατηρήθηκαν συνάδουν με αυτές που έχουν αναφερθεί για το everolimus σε προηγούμενες μελέτες. Στις πιο συνηθισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες Βαθμού 3 ή 4 περιλαμβάνονται: στοματίτιδα (8% vs. 1%), αναιμία (7% vs. 1%), υπεργλυκαιμία (5% vs. <1%), δύσπνοια (4% vs. 1%), κόπωση (4% vs. 1%) και πνευμονία (3% vs. 0%) για τη συνδυαστική θεραπεία και τη μονοθεραπεία με εξεμεστάνη, αντίστοιχα. Συνολικά 137 ασθενείς έχουν καταλήξει, αριθμός ο οποίος αντιστοιχεί σε 17,2% των ασθενών σε θεραπεία με το συνδυασμό και σε 22,7% των ασθενών σε μονοθεραπεία. Η ορμονοθεραπεία παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας γυναικών με καρκίνο του μαστού προχωρημένου σταδίου, ωστόσο, σχεδόν όλοι οι ασθενείς που τελικά ανταποκρίνονται στη θεραπεία αναπτύσσουν αντίσταση. Το everolimus στοχεύει το μονοπάτι της mTOR στα καρκινικά κύτταρα. Η mTOR είναι μια πρωτεΐνη, η οποία δρα ως σημαντικός ρυθμιστής της κυτταρικής διαίρεσης του όγκου, της ανάπτυξης των αιμοφόρων αγγείων και του κυτταρικού μεταβολισμού. Στο καρκίνο του μαστού, η αντίσταση στην ορμονοθεραπεία σχετίζεται με την υπερδιέγερση του μονοπατιού της mTOR. Κάθε χρόνο, περίπου 220.000 γυναίκες παγκοσμίως διαγιγνώσκονται με ER+HER2- καρκίνο του μαστού προχωρημένου σταδίου. Η αποτελεσματικότητα του everolimus ερευνάται επίσης για τη θεραπεία ασθενών με HER2+ καρκίνο του μαστού προχωρημένου σταδίου. H υποβολή του σχετικού φακέλου στις αρμόδιες Αρχές προς έγκριση αναμένεται έως το τέλος του 2011. Σχετικά με τη μελέτη BOLERO-2 Η BOLERO-2 (Breast cancer trials of OraL EveROlimus-2) είναι μια τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο (placebo), πολυκεντρική μελέτη Φάσης ΙΙΙ που εξετάζει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με everolimus σε συνδυασμό με εξεμεστάνη έναντι της μονοθεραπείας με εξεμεστάνη σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με ER+HER2- καρκίνο του μαστού προχωρημένου σταδίου οι οποίες παρουσίασαν υποτροπή ή εξέλιξη της νόσου κατά τη διάρκεια ή έπειτα από προηγούμενη θεραπεία με τις ορμονοθεραπείες λετροζόλη ή αναστροζόλη. Η μελέτη διενεργήθηκε σε 189 κέντρα παγκοσμίως, σε 24 χώρες και με τη συμμετοχή 724 ασθενών. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν ο χρόνος χωρίς εξέλιξη της νόσου, βάσει ακτινολογικής αξιολόγησης από τον ερευνητή. Σχετικά με το everolimus Το everolimus έχει εγκριθεί ως Afinitor® σε περισσότερες από 80 χώρες, περιλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη θεραπεία του νεφροκυτταρικού καρκίνου (RCC) προχωρημένου σταδίου κατόπιν επιδείνωσης κατά τη διάρκεια ή έπειτα από τη λήψη στοχευμένης θεραπείας κατά του αγγειακού ενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα (VEGF), ενώ στις ΗΠΑ και την ΕΕ έχει εγκριθεί επίσης για τη θεραπεία παγκρεατικών νευροενδοκρινών όγκων (pNET) προχωρημένου σταδίου.

Αθώο ή ένοχο το ηλεκτρονικό τσιγάρο;

a.stamatiadou — Tue, 27 Dec 2011 06:25:40 +0000

«Θέλω να κόψω το τσιγάρο. Τον τελευταίο καιρό πειραματίστηκα με το ηλεκτρονικό και άρχισα ομολογουμένως να μην έχω πια ανάγκη τα πακέτα της εξάρτησής μου. Ομως άκουσα ότι και το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι επικίνδυνο για την υγεία. Πάντως, είναι αλήθεια ότι γλίτωσα την πίσσα, το διοξείδιο του άνθρακα και τη βρόμα της τσιγαρίλας. Μπορώ πλέον να καπνίζω στο γραφείο, το σινεμά και το αυτοκίνητο» γράφει ο κ. Ανδρέας Δημητρίου. Ο κ. Δημητρίου είναι ένας νέος άνθρωπος ο οποίος, όπως και πολλοί άλλοι, θέλει να απαλλαγεί από το κάπνισμα. Ομως η διακοπή αυτής της συνήθειας δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Είναι μια δύσκολη και επίπονη εμπειρία. Αυτό οφείλεται στον εθισμό που προκαλεί το κάπνισμα μέσω της νικοτίνης, ενός φυσικού ναρκωτικού που περιέχεται στον καπνό και είναι εξίσου εθιστικό με ουσίες όπως η κοκαΐνη και η ηρωίνη. Παράλληλα έχει αποδειχτεί πως στους χρόνιους καπνιστές παρατηρείται τόσο σωματική όσο και ψυχολογική εξάρτηση. Και τότε κρίνεται απαραίτητη η βοήθεια ψυχολόγου ή ψυχιάτρου. Οσον αφορά το ηλεκτρονικό τσιγάρο, τον φερόμενο ως αντικαταστάτη, ο πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Ελέγχου του Καπνίσματος Παναγιώτης Μπεχράκης παραδέχεται από την πλευρά του: «Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία ώστε να ενοχοποιηθεί το ηλεκτρονικό τσιγάρο. Φαίνεται να είναι βλαβερό, αλλά σαφώς σε μικρότερο βαθμό από τα κανονικά τσιγάρα». Σύμφωνα πάντα με τον κ. Μπεχράκη, μελέτη που έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση σε επιστημονικό περιοδικό δείχνει ότι το ηλεκτρονικό τσιγάρο επηρεάζει τις αντιστάσεις του αναπνευστικού συστήματος και τα στοιχεία φλεγμονής που ανιχνεύονται στην εκπνοή. Ωστόσο, ο καθηγητής επισημαίνει: «Το ηλεκτρονικό τσιγάρο θα μπορούσε κανείς να το τοποθετήσει σαν μια ενδιάμεση διαδικασία διακοπής του τσιγάρου. Οχι να το μονιμοποιήσει, αλλά να το χρησιμοποιήσει για δύο με τρεις μήνες και μετά να διακόψει το κάπνισμα». ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Είναι μια νέα, εναλλακτική μορφή καπνίσματος. Αποτελείται από μια αναλώσιμη κάψουλα (cartridge) που περιέχει υγρό το οποίο αποτελείται κυρίως από εκχύλισμα νικοτίνης και προπυλενογλυκόλη ή φυτική γλυκερίνη. Εισπνέοντας, ένας μικροεπεξεργαστής διοχετεύει σταγονίδια νικοτίνης στον ατμό που παράγεται και ο χρήστης έχει την ίδια αίσθηση και ικανοποίηση με αυτήν που θα είχε από ένα κανονικό τσιγάρο, χωρίς όμως τα υπόλοιπα βλαβερά συστατικά (πίσσα, μονοξείδιο του άνθρακα κ.λπ.) τα οποία περιέχουν τα συμβατικά τσιγάρα. Είναι γνωστό ότι ένας μεγάλος αριθμός βλαβερών/καρκινογόνων ουσιών παράγεται από την καύση του τσιγάρου. Το ηλεκτρονικό τσιγάρο δεν έχει καύση. Λειτουργεί με μπαταρία και ο καπνός παράγεται σε έναν ειδικά διαμορφωμένο θάλαμο (τον λεγόμενο atomizer). Η θερμοκρασία του παραγόμενου καπνού είναι ίδια με αυτήν του καπνού ενός κανονικού τσιγάρου (50-60°C). Λόγω του ότι ο «καπνός» που παράγεται είναι στην ουσία ατμός, το ηλεκτρονικό τσιγάρο δεν βλάπτει και τους γύρω. Σε αντίθεση με τα συνηθισμένα τσιγάρα, το ηλεκτρονικό τσιγάρο μπορεί να μην περιέχει υψηλό ποσοστό νικοτίνης (0mg - 48mg), της ουσίας που ικανοποιεί τον πόθο των καπνιστών, και σίγουρα δεν περιέχει πίσσα, μονοξείδιο και διοξείδιο του άνθρακα, υδροκυανικό οξύ, αρσενικό, μόλυβδο, υδράργυρο και άλλες 4.000 επιβλαβείς ουσίες, εκ των οποίων οι σαράντα είναι αποδεδειγμένα καρκινογόνες. Ωστόσο, σύμφωνα με ανακοίνωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) τα ηλεκτρονικά τσιγάρα δεν επιτρέπεται να πωλούνται ως συσκευές για τη διακοπή του καπνίσματος, ενώ ο Αμερικανικός Σύλλογος Ιατρών Δημόσιας Υγείας αναγνωρίζει το ηλεκτρονικό τσιγάρο ως μέσο διακοπής του καπνίσματος. Στις ΗΠΑ, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) αποθαρρύνει από τη χρήση του ηλεκτρονικού τσιγάρου, τονίζοντας ότι οι κατασκευαστές μπορεί να βάζουν στο στόχαστρο τους νέους χωρίς να προειδοποιούν για τις ενδεχόμενες επιδράσεις στην υγεία. Ο δρ Richard Wender του Jefferson University Hospital και ο πρώην πρόεδρος της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας δήλωσε πρόσφατα: «Οτιδήποτε αντικαθιστά το πραγματικό τσιγάρο είναι καλύτερο για την υγεία σας». Πάντως, στην Ελλάδα η πώληση ηλεκτρονικών τσιγάρων που απελευθερώνουν νικοτίνη έχει ήδη απαγορευτεί, ενώ εκκρεμεί η απόφαση για τα ηλεκτρονικά τσιγάρα χωρίς νικοτίνη.

Συναγερμός ξανά για τη γρίπη των πτηνών

a.stamatiadou — Sun, 25 Dec 2011 22:01:53 +0000

Ο Η5Ν1 επιστρέφει και απειλεί. Προς το παρόν βρίσκεται στην Ασία και πλήττει πουλερικά, ωστόσο η «μετάβαση» στον άνθρωπο είναι εύκολη, όπως αποδεικνύει η εμπειρία. Οι Αρχές του Χονγκ Κονγκ αναβάθμισαν τον συναγερμό για τη γρίπη των πτηνών και επέβαλαν για προληπτικούς λόγους προσωρινό εμπάργκο στις εισαγωγές ζωντανών πουλερικών μετά τον θάνατο πτηνών στα οποία ανιχνεύτηκε ο ιός-φονιάς. Το επίπεδο συναγερμού αναβαθμίστηκε σε «σοβαρό», στην τρίτη από τις πέντε βαθμίδες της κλίμακας, ενώ οι άνθρωποι που ήρθαν σε επαφή με τα άρρωστα πτηνά και εμφάνισαν συμπτώματα νοσηλεύτηκαν για μικρό χρονικό διάστημα. Την ίδια στιγμή η αμερικανική επιθεώρηση «Science» και η βρετανική «Nature» αναζητούν τον καλύτερο δυνατό τρόπο να δημοσιευτούν τα αποτελέσματα δύο εργασιών επί ενός θανατηφόρου στελέχους του ιού της γρίπης των πτηνών, ώστε να μη χρησιμοποιηθούν τα νέα δεδομένα με επικίνδυνο τρόπο. Η αμερικανική κυβέρνηση ζήτησε από τις δύο επιστημονικές επιθεωρήσεις να δημοσιεύσουν λογοκριμένα τα στοιχεία, φοβούμενη ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ακόμη και ως τρομοκρατικό όπλο. Πρόκειται για τις ερευνητικές εργασίες ολλανδικού εργαστηρίου υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Ρον Φουσιέ του κέντρου Erasmus de Rotterdam, ο οποίος ανακοίνωσε τον Σεπτέμβριο ότι δημιούργησε ένα μεταλλαγμένο στέλεχος του ιού Η5Ν1, το οποίο είναι ικανό -πρώτη φορά- να μεταδοθεί εύκολα μεταξύ των θηλαστικών και κατά συνέπεια μεταξύ των ανθρώπων. Αντίστοιχη δημοσίευση είχε κάνει και το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν. Ο ιός, ο οποίος δημιουργήθηκε μέσω γενετικής μετάλλαξης, είναι ευαίσθητος στα αντι-ιικά σκευάσματα και σε ορισμένα πειραματικά εμβόλια, με αποτέλεσμα οι πληροφορίες που προκύπτουν από την έρευνα να είναι ουσιαστικές για την επιτάχυνση της ανάπτυξης νέων θεραπειών για την καταπολέμηση αυτής της θανάσιμης μορφής της γρίπης των πτηνών. Οι ειδικοί ωστόσο υπογραμμίζουν ότι μεγάλος αριθμός εργαστηρίων σε όλο τον κόσμο μπορεί να μετατρέψει τον ιό της γρίπης των πτηνών σε βιολογικό όπλο ικανό να προκαλέσει πανδημία. Οι προσπάθειες λογοκρισίας της εν λόγω έρευνας από την αμερικανική κυβέρνηση είναι έτσι πιθανόν να έχουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, αυξάνοντας τον αριθμό των διεφθαρμένων επιστημόνων που θα αποφασίσουν να το δοκιμάσουν.

Τα αντιγριπικά εμβόλια είναι πιο αποτελεσματικά αν χορηγούνται το πρωί στους άνδρες και το απόγευμα στις γυναίκες

a.stamatiadou — Sat, 24 Dec 2011 22:15:44 +0000

Για πρώτη φορά οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι για το πόσο αποτελεσματικό είναι ένα εμβόλιο κατά της γρίπης, παίζει ρόλο και το ποιά ώρα της μέρας αυτό θα χορηγηθεί και μάλιστα αυτή η ώρα δεν είναι η ίδια για τα δύο φύλα. Έτσι, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα εμβόλια είναι καλύτερα να χορηγούνται το πρωί στους άνδρες και το απόγευμα στις γυναίκες. Οι ερευνητές του Συμβουλίου Ιατρικών Ερευνών της Βρετανίας, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζάνετ Λορντ, σύμφωνα με το BBC, επισημαίνουν ότι φαίνεται να αποτελεί σωστική στρατηγική το να συγχρονίζεται η χορήγηση του εμβολίου με τον φυσικό κυκλικό ρυθμό του σώματος, κάτι που προσφέρει καλύτερη ανοσοποιητική προστασία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους ηλικιωμένους, των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα υπολειτουργεί, όσο γερνάνε, πράγμα που εξηγεί γιατί κατά μέσο όρο μόνο το ένα τρίτο περίπου των ηλικιωμένων που εμβολιάζονται, αποκτούν πλήρη προστασία κατά της γρίπης τον χειμώνα. Οι επιστήμονες ήδη διεξάγουν πειράματα εμβολιασμού με 300 ασθενείς στη Βρετανία, που εμβολιάζονται σε διαφορετικές ώρες της ημέρας ανάλογα με το φύλο τους. Όπως είπε η Λορντ, αποτελεί μείζον ζήτημα από άποψη δημόσιας υγείας να βρεθούν τρόποι που θα βελτιώσουν την ανταπόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος στα εμβόλια. Η ιδέα ότι η ώρα της ημέρας παίζει ρόλο στον εμβολιασμό προέκυψε αρχικά ως τυχαίο εύρημα. Οι επιστήμονες δεν ξέρουν ακόμα γιατί ο οργανισμός των ανδρών αντιδρά καλύτερα στο εμβόλιο το πρωί, ενώ των γυναικών το απόγευμα, όμως υποθέτουν ότι είναι θέμα διαφορετικών ορμονικών λειτουργιών. Τα επίπεδα των ορμονών στο σώμα μεταβάλλονται στη διάρκεια της ημέρας με βάση ένα προβλέψιμο κυκλικό πρότυπο, που διαφέρει ανάμεσα στα δύο φύλα. Τα ευρισκόμενα σε εξέλιξη πειράματα, που θα κρατήσουν αυτό τον χειμώνα και τον επόμενο, ελπίζεται ότι θα ρίξουν περισσότερο φως στο ζήτημα.

Η αύξηση των παλμών της καρδιάς με το πέρασμα του χρόνου αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου

a.stamatiadou — Fri, 23 Dec 2011 22:03:10 +0000

Οι άνθρωποι που, σε διάστημα μιας δεκαετίας, εμφανίζουν αύξηση στον αριθμό των παλμών της καρδιάς τους σε φάση ηρεμίας, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου από ισχαιμικό επεισόδιο, αλλά και από άλλες αιτίες, σύμφωνα με μια νέα νορβηγική επιστημονική έρευνα, που αναδεικνύει για πρώτη φορά ότι δεν αρκεί να έχει κανείς υπό έλεγχο τους παλμούς του, πρέπει αυτό να συμβαίνει και σε βάθος χρόνου. Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας στο Τροντχάιμ, με επικεφαλής τον Ούρλικ Γουίσλοφ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου (JAMA), μελέτησαν περίπου 30.000 άνδρες και γυναίκες που δεν είχαν κάποιο γνωστό καρδιαγγειακό πρόβλημα. Στη διάρκεια 12 ετών, περίπου 3.000 άτομα πέθαναν, από τους οποίους 975 από καρδιαγγειακή πάθηση και 388 ειδικότερα από ισχαιμικό επεισόδιο. Η μελέτη έδειξε ότι όσοι είχαν κάτω των 70 παλμών το λεπτό στην αρχή της έρευνας, αλλά μετά από 12 χρόνια είχαν αυξήσει τους καρδιακούς παλμούς τους σε πάνω από 85 (πάντα σε ώρα ηρεμίας), είχαν 90% αυξημένο κίνδυνο θανάτου από ισχαιμικό επεισόδιο (έμφραγμα) σε σχέση με όσους και στις δύο μετρήσεις, παρά τη διαφορά των 12 ετών, είχαν πάντα κάτω από 70 παλμούς. Αυτό το αυξημένο ποσοστό κινδύνου ισοδυναμεί με εννέα πρόσθετους θανάτους ανά 10.000 ανθρώπους ετησίως. Επίσης, τα άτομα που οι παλμοί τους αυξήθηκαν πάνω από 15 μονάδες μέσα στη 12ετία, εμφάνιζαν κατά 50% αυξημένο κίνδυνο να πεθάνουν από οποιαδήποτε αιτία. Όσοι είχαν αρχικά 70-85 παλμούς και μετά από 12 έτη είχαν πάνω από 85, δηλαδή είχαν κάπως μικρότερη διαχρονική αύξηση στο ρυθμό της καρδιάς τους, αυτοί είχαν κατά μέσο όρο 80% αυξημένο κίνδυνο θανάτου. Από την άλλη, η διαχρονική μείωση των παλμών μέσα στα 12 χρόνια της έρευνας δεν φάνηκε να μειώνει τον κίνδυνο θανάτου. Υπάρχουν ενδείξεις από προηγούμενες μελέτες ότι η ύπαρξη υψηλών καρδιακών παλμών σε φάση ηρεμίας (και όχι κατά την σωματική κόπωση ή το ψυχικό στρες) σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα καρδιαγγειακής νόσου και θανάτου, ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου. Έως τώρα ήταν άγνωστο αν η αύξηση των παλμών της καρδιάς με το πέρασμα του χρόνου αποτελεί επίσης παράγοντα αυξημένου κινδύνου, κάτι που η νέα έρευνα δείχνει πως όντως συμβαίνει. Οι νορβηγοί επιστήμονες συμπέραναν ότι ''τα νέα στοιχεία ενισχύουν την υπόθεση πως ο υψηλός αριθμός καρδιακών παλμών σε φάση ηρεμίας μπορεί να αποτελεί σημαντικό προγνωστικό δείκτη για ισχαιμική καρδιοπάθεια και γενικότερα για τη θνησιμότητα'', αν και τόνισαν ότι χρειάζονται περαιτέρω έρευνες πάνω στο ζήτημα. Όπως είπαν, το θέμα είναι σημαντικό γιατί θα μπορούσαν να εντοπισθούν πολλοί άνθρωποι που εν αγνοία τους αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο, ώστε να λάβουν προληπτικά μέτρα προφύλαξης για την καρδιά τους.