Η διαχρονική διαφθορά και Η Πολιτική Αδιαφορία
05/12/2011
Πριν από λίγες μέρες είδε το φως της δημοσιότητας η έκθεση του Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς για το 201 η χώρας μας καταλαμβάνει μια από τις πρώτες θέσεις μαζί με την Κολομβία. Όπως σημειώνεται στην έκθεση «ότι οι διαμαρτυρίες που σημειώνονται παγκοσμίως, οι οποίες συχνά πυροδοτούνται από φαινόμενα διαφθοράς, καταδεικνύουν σαφώς ότι οι πολίτες θεωρούν ότι τόσο οι ηγέτες τους όσο και οι δημόσιοι φορείς δεν διακατέχονται από ακεραιότητα και διαφάνεια. Στο άκουσμα αυτό δεν παρατήρησα να ταράσσεται το πολιτικό μας σύστημα το οποίο κατά την έκθεση εμπλέκεται.
Το φαινόμενο της διαφθοράς σε όλα σχεδόν τα κοινωνικά επίπεδα δείχνουν την αποσύνθεση και τη διάβρωση των θεσμών.
Ο Έλληνας πολίτες τα τελευταία χρόνια αμφισβητεί έντονα την ηθική ακεραιότητα των πολιτικών, εκτιμώντας ότι ο ποιο διαπλεκόμενος τομέας πέρα του δημοσίου είναι τα δυο πολιτικά κόμματα εξουσίας.
Όταν οι ηγέτες των δυο κόμματων εξαγγέλλουν νόμους για την καταπολέμηση της διαφθοράς και ισχυρίζονται ότι θα πληρώσουν οι «νταβατζήδες» δήλωνε ο Κ. Καραμανλής, για να πει αργότερα ο Γ. Παπανδρέου. στο Συμβούλιο Κορυφής το Δεκέμβρη του 2009 «κυβερνώ μια διαφθαρμένη χώρα», όλες αυτές οι δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών δεν πείθουν κανένα πολίτη.
Από το 1981 για να μην πάω πιο πίσω, ο τότε υπουργός Δημόσιας Διοίκησης και μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κωστής Στεφανόπουλος είπε στη βουλή των Ελλήνων: « Σήμερα το κυριότερο μειονέκτημα, το κυριότερο αμάρτημα της Δημοσίας Διοικήσεως, για μένα είναι η δωροδοκία, που υπάρχει στο χώρο της. Η δωροδοκία, η οποία συνδυάζεται, δυστυχώς, με ευθύνη και εκείνων που δωροδοκούν, όχι μόνο εκείνων που λαμβάνουν» και πρόσθεσε «Δεν έχω κανένα δισταγμό να είπω ότι ξέρω Υπηρεσίες – χωρίς να μπορώ να το αποδείξω – όπου η δωροδοκία έχει γίνει καθεστώς».
Δεκαπέντε χρόνια αργότερα ο Υπουργός Δημόσιας Διοίκησης κ. Αλέκος Παπαδόπουλος δηλώνει στην εφημερίδα «Το Βήμα» «Η Διαφθορά απειλεί την συνοχή της Ελληνικής κοινωνίας και αποτελεί την Λερναία Ύδρα του κρατικού μηχανισμού»! Μετά από δεκατέσσερα χρόνια ο γενικός επιθεωρητής κ. Ρακιτζής στην έκθεση του καταγράφει τις δημόσιες υπηρεσίες που έχουν την μεγαλύτερη διαφθορά.
Το φαινόμενο της διαφθοράς είναι κάτι που συμβαίνει στην εποχή μας ; την απάντηση την δίνει σε ένα άρθρο του ο Βλάσης Γραβριηλίδης: « Είμεθα αντιπολιτευόμενοι, όσον ουδείς άλλος. Αντιπολιτευόμεθα τον Κουμουνδούρο, αντιπολιτευόμεθα την βασιλείαν , αντιπολιτευόμεθα τα ήθη, τα συμφέροντα, τας σκέψεις της κρατούσης κοινωνίας. Αλλά διότι είμεθα αντιπολιτευόμενοι, δεν είμεθα και όργανα της λεγομένης επισήμου αντιπολιτεύσεως. Ως άρνησιν της πολιτικής του Κουμουνδούρου και των οπαδών της την υποστηρίξαμεν άχρι τούδε, την υποστηρίζομεν τώρα και θα την υποστηρίξωμεν και εν τω μέλλοντι. Θα την βοηθήσωμεν μάλιστα να σχηματίση και κυβέρνησιν – εάν ως τότε δεν αναλάμψη άλλη κυβερνητική διέξοδος. Διατηρούμεν, όμως, απέναντι αυτής πλήρη την ανεξαρτησίαν μας, διότι μπορεί να πιστεύωμεν ότι ερχόμενος ο κ. Τρικούπης εις τα πράγματα θα κυβερνήση τιμιώερον την Ελλάδα, αλλά και δεν εσχηματίσαμεν δι΄αυτού και το κόμμα του την πεποίθησιν, ότι θα επιστατήσωσιν αυτοί της μεγάλης επαναστάσεως, ήτις απαιτείται εν τω εσωτερικώ του τόπου αυτού όπως σωθή η Ελλάς. Όχι διότι επρωθυπούργησε και ο κ. Τρικούπης και δεν τον είδομεν να άρει τον πέλεκυν και αρχίζων από την αυλήν, να είπη: Κάτω τα τελούμενα εδώ όργια! Κάτω αυτή η πονηρά θέλησις, η παραμονεύουσα την τύχην του έθνους και απειλούσα αυτήν τηνύπαρξιν του κράτους! Κάτω όσοι αντιπρόσωποι τουΈθνους εμπορεύονται την βολευτείαν! Κάτω οι αρχιλησταί και τμηματάρχαι των υπουργείων ! Εις την φυλακίν αυτοί οι αντί 300 δραχμών το μήνα κτίζοντες μέγαρα εις Πειραιά και ενδύοντες βελούδα τας συζύγους των ! Εις την φυλακήν οι πωλούντες την διακιοσύνη δικασταί! Εις το φως όλαι αι καταχρήσεις! Κάτω η στρατιωτική ανικανότης και αυθάδεια, ήτις ουδέποτε θα επιτρέψη να σχηματισθή ελληνικός στρατός ! Κάτω οι Ζεϊμπέκαι της Χωροφυλακής! Αυτά δεν τα είπετότε και αφού δεν τα είπετότε, δεν θα τα πη ίσως και τώρα και ημείς θέλομεν άνθρωπον δια να πει αυτά και όχι μόνον να τα πη και να τα εκτελέση, διότι θα έχει των τιμίων και είμεθα πολλοί οιτίμιοι, αλλά δεν έχομεν κεφαλήν και δεν συνηθίσαμε ακόμα να πολιτευόμεθα».
Πόσα αλήθεια έχουν αλλάξει από την εποχή που ο Βλάσης Γαβριηλίδης έγραφε αυτό το άρθρο με το σήμερα; Ίσως τίποτα. Η διαφθορά δεν καταπολεμάτε με ευχές και κριτικές αλλά με αυστηρούς και δίκαιους νόμους.
Διαβάστε Επίσης
Από τις Μονοκομματικές Κυβερνήσεις στους Συνασπισμούς
Το τελευταίο δεκαπενθήμερο μπροστά στα μάτια μας , εξελίχθηκαν σημαντικά ιστορικά πολιτικά γεγονότα. Είδαμε τον δικομματισμός να τρίζει συθέμελα. Το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας να παρασύρεται μαζί με το παιδί της που είναι η οικονομική κρίση της χώρας.
Ο δυτικός κόσμος δεν είναι ίδιος με τον ανατολικό
Από την εποχή της οικονομική κρίση του 2007 – 2009 το διεθνές οικονομικό μοντέλο βρίσκεται σε περίοδο μετάβασης που μπορεί να συγκριθεί με τις μεγάλες μεταβατικές περιόδους των δεκαετιών του 1930 και 1970. Το ερώτημα που κανείς δεν θέλει να εγείρει είναι αν το νέο οικονομικό μοντέλο που φαίνεται ότι θα κυριαρχήσει στο μέλλον θα είναι μια ριζική αλλαγμένη εκδοχή του δυτικού δημοκρατικού κοινωνικού συστήματος ή κάποια παραλλαγή του αυταρχικού φιλελευθερισμού που ακολουθείται σήμερα στην Κίνα, την Ρωσία και σε άλλες αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Οι Πολιτικοί να Δράσουν Μακριά Από Κομματικές Ταμπέλες
Ζούμε σε εποχή κρίσης και σύγχυσης. Η σύγχυση αυτή είναι ίσως δικαιολογημένη. Άρα φυσικές και οι παρεξηγήσεις και παρερμηνείες. Οι ραγδαίες οικονομικές εξελίξεις συμπαρέσυραν κοινωνικές ανακατατάξεις. Ανέτρεψαν κέντρα εξουσίας, δημιούργησαν νέα.
Τελευταία Σχόλια
Sign in using Facebook