Η Αναποτελεσματικότητα Των Πολιτικών Και ο Λαός

16/12/2011
Δυο χρόνια διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ  και δυο περίπου μήνες της πρωθυπουργίας του κ. Λουκά Παπαδήμου, οι πολίτες  ζουν την ίδια αβεβαιότητα και ανησυχία για το αύριο, παρά τις πρώτες θετικές αντιδράσεις του για την κυβέρνηση Σωτηρίας. Στο χρονικό αυτό διάστημα αν και η κυβέρνηση σε εποχή σκληρής λιτότητας είναι η πολυπληθέστερη κυβερνητικών στελεχών των τελευταίων εκατό χρόνων που δεν έχει δώσει σημάδια ανάκαμψης.
 
Η χώρα παραμένει στην ίδια κατάσταση και τα προβλήματα αντί να λύνονται γίνονται πιο περίπλοκα. Πικρές αλήθειες που ήδη γνωρίζουν και είναι  υπόλογοι. Συνέχεια ψάχνουν για άλλοθι, για την κακοδαιμονία, ρίχνουν τις ευθύνες τους σε όλους μας, αναπτύσσοντας μια τραγική συνομωσιολογία σε βάρος του λαού. Γιατί δεν θέλουν να παραδεχθούν τα λάθη τους. Κανείς όμως δεν απαντάει στα ερωτήματα: γιατί δεν εφαρμόζονται οι νόμοι που ψηφίζονται στο Κοινοβούλιο; Φταίει ο λαός;  Όχι βέβαια. Γιατί το κράτος δεν εισπράττει τα δισεκατομμύρια  από τη φοροδιαφυγή; Φταίνε οι Ευρωπαίοι Εταίροι μας;  Όχι βέβαια. Το ό,τι δεν κατάφερε ένας υπέρ – υπουργός τότε να κάνει σωστά την απογραφή των δημοσιών υπαλλήλων, βγάζοντας ακόμη και 4 Αρχιεπισκόπους και υπαλλήλους πάνω απο90 ετών; φταίει η στατιστική υπηρεσία; Το ότι δεν έχουν προχωρήσει οι περικοπές των  κρατικών δαπανών, και υπάρχουν υπουργοί με σαράντα υψηλόβαθμους συμβούλους, φταίει ο πολίτης; Ότι υπάρχουν δημόσια κτίρια άδεια και το υπουργείο ή κάποια άλλη δημόσια υπηρεσία,  νοικιάζει πανάκριβα κτίρια ποιος φταίει; Η συναλλαγή.
 

Η έλλειψη υπευθυνότητας των πολικών, δεν είναι τίποτα άλλο από την αδυναμία τους στο πελατειακό σύστήμα, το οποίο δυσκολεύει να ανταποκριθούν στο ρόλος τους. Όσο οι κομματικοί μηχανισμοί ελέγχου θα ελέγχονται από τα κόμματα τόσο θα δυσκολεύεται η δουλειά των πολιτικών, π.χ η δημόσια διοίκηση, που είναι ο βραχίονας του Κράτους, ο μηχανισμός που πρέπει να λειτουργήσει ανεξάρτητα για να επιτευχθούν οι στόχοι.

Γνωστά είναι τα όσα συνέβησαν το καλοκαίρι όταν κήρυξαν οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές λευκή απεργία στους εισπρακτικούς μηχανισμούς του κράτους. Το θέμα αυτό έχει δυο απόψεις, ουσιαστικές και διαδικαστικές. Το ουσιαστικό πρόβλημα είναι η ξαφνική οριζόντια  μείωση των μισθών των εργαζομένων, χωρίς να ληφθούν υπόψη από την πολιτική ηγεσία οι ανάγκες του κάθε υπαλλήλου. Το διαδικαστικό πρόβλημα που ανέκυψε  οφειλόταν ότι δεν έγινε από το κράτος  προγραμματισμό οι εισπράξεις των φόρων χάνοντας έτσι πολλά εκατομμύρια ευρώ από τα έσοδα του. Για να καλύψει το κενό έκανε εντυπωσιακά επικοινωνιακά τρυκ έτσι ώστε να πείσει  το λαό ότι δεν πληρώνουν  μόνο η μη προνομιούχοι.
 
Ανακοίνωσε ότι όποιος χρωστάει στο δημόσιο πάνω από 100.000 θα συλλαμβάνεται και θα τιμωρείται με φυλάκιση. Όλες οι συλλήψεις έπαιξαν στα κεντρικά δελτία της τηλεόρασης. Είδαμε ανθρώπους να συνοδεύονται από αστυνομικούς ως κοινοί εγκληματίες με χειροπέδες στη δικαιοσύνη. Μέσα σε ένα μήνα έγιναν πάνω από 90 συλλήψεις και όλοι περίμενα να εισπραχτούν πάνω απο90.000.000 ευρώ. Μετά την παραπομπή τους στην δικαιοσύνη αυτό που νομοθετικά μπορούσε να κάνει ήταν να τους παραπέμψει σε τακτική δίκη και να καταθέσουν μια εγγύηση  2000 ευρώ και να αφεθούν ελεύθεροι. Το κράτος που περίμενε να εισπράξει τα μεγάλα ποσό, εισέπραξε μόνο 5.000.000 ευρώ, δεν τα κατάφερε γιατί τους νόμους που είχαν  ψηφίσει παλαιότερα οι πολιτικοί έδιναν αυτό το δικαίωμα στον πολίτη τους.

Αυτό που βγαίνει από το παραπάνω παράδειγμα είναι για τα σημερινά προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουμε έχουν την ρίζα τους στο «¨μεγάλο ασθενή» που είναι το πολιτικό μας σύστημα. Δυστυχώς  και με η νέα κυβέρνηση Σωτηρίας καρκινοβατεί στην παλαιοκομματική γάγγραινα. Κανείς γιατρός δεν μπορεί να βοηθήσει το μόνιμο και ταλαιπωρημένο θύμα του, τον Έλληνα πολίτη.
Μπροστά  σ’ αυτή την αβεβαιότητα, θα πρέπει να βρούμε χρόνο για να αντισταθούμε σ’ αυτό το σύστήμα: να το ανατρέψουμε, γιατί δεν φθάνει να το αποκαλούμε «ανεπαρκές» ή «αναχρονιστικό» ή «διαφθαρμένο»  «ανάλγητο» και να μην κάνουμε  τίποτα, αφήνοντας αυτούς που δημιούργησαν το πρόβλημα να θέλουν και να το λύσουν. 




Tags:  

Αν Αλλάξουμε Εμείς θα Αλλάξουν και οι Πολιτικοί Μας
Αν Αλλάξουμε Εμείς θα Αλλάξουν και οι Πολιτικοί Μας
Πρόσφατες δημοσκοπήσεις  έδειξαν ότι ένα μεγάλο ποσοστό  των ελλήνων  αδιάφοροι για την  πολιτική, ένας λαός  που κύριο γνώρισμα  είναι η πολιτικολογία. Σε μια απόπειρα αυτού του φαινομένου, ίσως μια από τις αιτίες να είναι και η χαμηλή  λαϊκή εκτίμηση προς τους πολιτικούς. Οι πολιτικοί γενικότερα και το επιφανές βαδίζουν  τμήμα τους, οι βουλευτές, χρεώνονται με πλήθος αρνητικών  πραγμάτων. 
Η συνεργασία κυβέρνησης πολιτών θα μας βγάλει ...
Η κυβέρνηση μέχρι σήμερα λειτουργεί πυροσβεστικά και όχι προληπτικά, και η πίεση που ασκεί η τρόικα  προκειμένου να μαζέψει τα χρήματα για να δοθούν στους δανειστές μας γίνεται αφόρητη δημιουργώντας ένα πανικό.
Ο δυτικός κόσμος δεν είναι ίδιος με τον ανατολικό
Ο δυτικός κόσμος δεν είναι ίδιος με τον ανατολικό
Από την εποχή της οικονομική κρίση  του 2007 – 2009  το διεθνές οικονομικό μοντέλο  βρίσκεται σε περίοδο μετάβασης που μπορεί να συγκριθεί με τις  μεγάλες μεταβατικές περιόδους των δεκαετιών του 1930 και 1970. Το ερώτημα  που κανείς δεν θέλει να εγείρει είναι αν το νέο οικονομικό μοντέλο που φαίνεται ότι  θα κυριαρχήσει στο μέλλον θα είναι  μια ριζική αλλαγμένη εκδοχή του δυτικού  δημοκρατικού κοινωνικού  συστήματος  ή κάποια παραλλαγή του  αυταρχικού φιλελευθερισμού  που ακολουθείται σήμερα στην Κίνα, την Ρωσία και σε άλλες αναπτυσσόμενες  οικονομίες.
Τελευταία Σχόλια