Αλήθειες για το χρέος της χώρας

05/1/2012
Τα δυο τελευταία χρόνια οι χώρα μας δέχθηκε βροχή συκοφαντιών από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης κατά κύριο λόγο από γερμανικά, αλλά και από τους εταίρους μας στην Ευρωζώνη, αγνοώντας  όχι τους καλούς τρόπους, αλλά και βασικά άρθρα της ιδρυτικής διακήρυξης της τότε Ευρωπαϊκής Οικονομικής Ένωσης και μετέπειτα Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από το 2009 έγινε σαφές και επιβεβαιώθηκε  με τη δήλωση του κ Σοιλμπε : ότι την Ελλάδα την δανείζουμε και εισπράττουμε τους υψηλότερους τόκους. Η περίφημη αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών – μελών, δεν υπάρχει σήμερα στην ουσία, αλλά ως ευχή, αφού τα δάνεια  που μας δίνουν δεν είναι βοήθεια για να βγει η χώρα από την κρίση, αλλά για να μην πτωχεύσει, φοβούμενοι μην  συμπαρασύρει και άλλες χώρες που πνίγονται στα χρέη(Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Ιρλανδία, Πορτογαλία) σε πτώχευσης και κατά συνέπεια διαλυθεί η Ευρωζώνη. Κάτι που θα κοστίσει οικονομικά πολύ περισσότερο στη Γερμανία.

Οι ισχυρές χώρες μέλη της Ευρωζώνης, εκμεταλλεύτηκαν  πολύ καλά τις νότιες χώρες, με τις εξαγωγές των βιομηχανικών τους προϊόντων, υποχρεώνοντας  με κάθε τρόπο στην αλόγιστη αγορά οπλικών συστημάτων, οδηγώντας με μεθοδευμένες  οδηγίες   στον περιορισμός της γεωργική παραγωγής, αναγκάζοντας τες να εισάγουν φτηνά   καταναλωτικά αγαθά από τρίτες χώρες κ.α. Οι ισχυρές χώρες της Ευρωζώνης  ανέπτυξαν την διαφθορά με την υπογραφή υψηλών συμβάσεων εξαγωγής βιομηχανικών προϊόντων τους. (Είναι γνωστό το διεθνές σκάνδαλο της Ζιμενς και το εσωτερικό των υποβρυχίων που εκδικάζετε τώρα στη Γερμανία).

Για όλα αυτά δεν φταίνε μόνο οι εταίροι μας, αλλά και η πολιτική της σιωπής που ακολούθησαν όλα αυτά τα χρόνια οι πολιτικοί μας.
Ας δούμε όμως κατά πόσο έχουν δίκιο οι εταίροί μας, να μας συκοφαντούν ή να απαιτούν από τη χώρα μας, όλα αυτά που απαιτούν σε βάρος του Ελληνικού λαού.
Για μεν τη Γαλλία είναι γνωστές αποικιοκρατικές  συμβάσεις που υπέγραψαν οι πολιτικοί μας στις δεκαετίες 50 και 60 για τους βωξίτες, τη ΔΕΗ την εκμετάλλευση των υδάτινων πόρων κ.α.

Τη Γερμανία την ξέρουμε πολύ καλά – όχι μόνο εμείς αλλά ολόκληρη η Ευρώπη – και την σκληρή της μπότα την γευτήκαμε  στη διάρκεια του  Β. παγκοσμίου Πολέμου, με την κατοχή. Ως κατακτητής έδειξε την βαρβαρότητά του με την αρπαγή  των οικονομικών αποθεμάτων, γεωργικών προϊόντων, με τη σύναψη υποχρεωτικού δανείου από την τράπεζα Ελλάδος για την πολεμική μηχανή του Γ΄ Ράιχ. Οι αγριότητες με τις ομαδικές εκτελέσεις – για ένα γερμανό εκτελούσαν πενήντα Έλληνες πολίτες. Έκαψαν ολόκληρα χωριά μαζί με τους κατοίκους μέσα στα σπίτια όπως στα Καλάβρυτα, η σε φούρνους όπως  στο Χορτιάτη της Θεσσαλονίκης ή την ομαδική εκτέλεση στο Δίστομο, κ.α. Ατελείωτες  είναι οι αγριότητες των γερμανών στρατιωτών.

Για όλα αυτά τα απάνθρωπα εγκλήματα,  σε βάρος της χώρας μας οι Γερμανοί δεν απολογήθηκαν πουθενά, δεν τιμωρήθηκε κανείς για τις πράξεις αυτές, δεν πλήρωσαν  μέχρι σήμερα ούτε μια δραχμή ή έστω ένα σεντς. Δεν αποκατέστησαν ούτε ένα από τα αθώα θύματά τους. Δεν επέστρεψαν ούτε το υποχρεωτικό δάνειο.
Με το τέλος του Β. παγκοσμίου Πολέμου οι σύμμαχοι ( Μεγάλη Βρετανία – Ηνωμένες Πολιτείες και η τότε Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών)  επικαλέστηκαν στη συνδιάσκεψη του Λονδίνου το 1952  το επιχείρημα ότι η Γερμανία έχει χωριστεί σε δυο κράτη και το θέμα της αποκατάστασης των αποζημιώσεων  θα το δουν στο μέλλον και όταν η Γερμανία ενωθεί.  Στην συμφωνία αυτή του Λονδίνου  οι ΗΠΑ και Βρετανία χάρισαν όλα τα χρέη με στόχο να μπορέσει να αναπτυχθεί ή χώρα και οι αποζημιώσεις πάγωσαν μέχρι νεωτέρας.

Με την πτώση του τοίχους και την Ένωση της  όλες αυτές οι αποφάσεις δεν έχουν ενεργοποιηθούν. Οι μεν γερμανοί το παίζουν γερμανοί  και καλά κάνουν για το δικό τους συμφέρον. Οι δικοί μας πολιτικοί γιατί σιωπούν; Δεν θα έπρεπε να αποκαταστήσουν τα θύμα προσφεύγοντας στον ΟΗΕ και στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης;  Μια υποχρέωση όχι μόνο πολιτική, αλλά υποχρέωση της χώρας απέναντι στα χιλιάδες θύματα της γερμανικής θηριωδίας και έναντι της ιστορίας.
Την στιγμή αυτή που η χώρα απειλείται είτε με χρεοκοπία, είτε με έξοδο από την Ευρωζώνη με προεξέχουσα την γερμανική πολιτική ελίτ. Μήπως οι πολιτικοί μας ηγέτες πρέπει να οργανώσουν μια οργανωμένη εκστρατεία ενημέρωσης όλων των εταίρων μας, και των λαών τους, τους διεθνείς οργανισμούς, και κάθε φορέα που θα μπορούσε να επηρεάσει προς την δίκαια κατεύθυνση και αντιμετώπιση της χώρας μας. Έτσι ώστε να σταματήσει η συκοφαντική εκστρατεία των γερμανικών μέσων ενημέρωσης και των πολιτικών της, που όλες τις ευθύνες τις ρίχνουν στη χώρα μας.  Τέλος ο λογαριασμός αντί για ελλείμματα να μας βγάλει δανειστές των γερμανών.  




Tags:  

Από τις Μονοκομματικές Κυβερνήσεις στους Συνασπισμούς
Το τελευταίο δεκαπενθήμερο  μπροστά στα μάτια μας , εξελίχθηκαν σημαντικά ιστορικά πολιτικά γεγονότα. Είδαμε  τον δικομματισμός  να τρίζει συθέμελα. Το μεταπολιτευτικό πολιτικό  σύστημα της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας να  παρασύρεται μαζί με το παιδί της που είναι η οικονομική  κρίση της χώρας.
Αν Αλλάξουμε Εμείς θα Αλλάξουν και οι Πολιτικοί Μας
Αν Αλλάξουμε Εμείς θα Αλλάξουν και οι Πολιτικοί Μας
Πρόσφατες δημοσκοπήσεις  έδειξαν ότι ένα μεγάλο ποσοστό  των ελλήνων  αδιάφοροι για την  πολιτική, ένας λαός  που κύριο γνώρισμα  είναι η πολιτικολογία. Σε μια απόπειρα αυτού του φαινομένου, ίσως μια από τις αιτίες να είναι και η χαμηλή  λαϊκή εκτίμηση προς τους πολιτικούς. Οι πολιτικοί γενικότερα και το επιφανές βαδίζουν  τμήμα τους, οι βουλευτές, χρεώνονται με πλήθος αρνητικών  πραγμάτων. 
Ο δυτικός κόσμος δεν είναι ίδιος με τον ανατολικό
Ο δυτικός κόσμος δεν είναι ίδιος με τον ανατολικό
Από την εποχή της οικονομική κρίση  του 2007 – 2009  το διεθνές οικονομικό μοντέλο  βρίσκεται σε περίοδο μετάβασης που μπορεί να συγκριθεί με τις  μεγάλες μεταβατικές περιόδους των δεκαετιών του 1930 και 1970. Το ερώτημα  που κανείς δεν θέλει να εγείρει είναι αν το νέο οικονομικό μοντέλο που φαίνεται ότι  θα κυριαρχήσει στο μέλλον θα είναι  μια ριζική αλλαγμένη εκδοχή του δυτικού  δημοκρατικού κοινωνικού  συστήματος  ή κάποια παραλλαγή του  αυταρχικού φιλελευθερισμού  που ακολουθείται σήμερα στην Κίνα, την Ρωσία και σε άλλες αναπτυσσόμενες  οικονομίες.
Τελευταία Σχόλια